Overblog
Editer l'article Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
Eglise Protestante Unie de Narbonne

TEXTES BIBLIQUES DIMANCHE 26 SEPTEMBRE 2010

23 Septembre 2010, 10:31am

Publié par erf.narbonne@gmail.com

Les textes sont présentés en plusieurs langues :

 

DIMANCHE 26 SEPTEMBRE 2010

 

 

FRANCAIS  

 

AMOS 6, 1 - 7 : 1 Malheur à ceux qui vivent tranquilles dans Sion, Et en sécurité sur la montagne de Samarie, A ces grands de la première des nations, Auprès desquels va la maison d’Israël ! … 2  Passez à Calné et voyez, Allez de là jusqu’à Hamath la grande, Et descendez à Gath chez les Philistins : Ces villes sont-elles plus prospères que vos deux royaumes, Et leur territoire est-il plus étendu que le vôtre ? … 3  Vous croyez éloigné le jour du malheur, Et vous faites approcher le règne de la violence. 4  Ils reposent sur des lits d’ivoire, Ils sont mollement étendus sur leurs couches ; Ils mangent les agneaux du troupeau, Les veaux mis à l’engrais. 5  Ils extravaguent au son du luth, Ils se croient habiles comme David sur les instruments de musique. 6  Ils boivent le vin dans de larges coupes, Ils s’oignent avec la meilleure huile, Et ils ne s’attristent pas sur la ruine de Joseph ! 7  C’est pourquoi ils seront emmenés à la tête des captifs ; Et les cris de joie de ces voluptueux cesseront.

 

LUC 16, 19 - 31 : 19 Il y avait un homme riche, qui était vêtu de pourpre et de fin lin, et qui chaque jour menait joyeuse et brillante vie. 20  Un pauvre, nommé Lazare, était couché à sa porte, couvert d’ulcères, 21  et désireux de se rassasier des miettes qui tombaient de la table du riche ; et même les chiens venaient encore lécher ses ulcères. 22  Le pauvre mourut, et il fut porté par les anges dans le sein d’Abraham. Le riche mourut aussi, et il fut enseveli. 23  Dans le séjour des morts, il leva les yeux ; et, tandis qu’il était en proie aux tourments, il vit de loin Abraham, et Lazare dans son sein. 24  Il s’écria : Père Abraham, aie pitié de moi, et envoie Lazare, pour qu’il trempe le bout de son doigt dans l’eau et me rafraîchisse la langue ; car je souffre cruellement dans cette flamme. 25  Abraham répondit : Mon enfant, souviens-toi que tu as reçu tes biens pendant ta vie, et que Lazare a eu les maux pendant la sienne ; maintenant il est ici consolé, et toi, tu souffres. 26  D’ailleurs, il y a entre nous et vous un grand abîme, afin que ceux qui voudraient passer d’ici vers vous, ou de là vers nous, ne puissent le faire. 27  Le riche dit : Je te prie donc, père Abraham, d’envoyer Lazare dans la maison de mon père ; 28  (16-27) car j’ai cinq frères. (16-28) C’est pour qu’il leur atteste ces choses, afin qu’ils ne viennent pas aussi dans ce lieu de tourments. 29  Abraham répondit : Ils ont Moïse et les prophètes ; qu’ils les écoutent. 30  Et il dit : Non, père Abraham, mais si quelqu’un des morts va vers eux, ils se repentiront. 31  Et Abraham lui dit : S’ils n’écoutent pas Moïse et les prophètes, ils ne se laisseront pas persuader quand même quelqu’un des morts ressusciterait.

 

   

DEUTSCHE SPRACHE

 

AMOS 6, 1 - 7 : 1 Weh den Sorglosen zu Zion und weh denen, die voll Zuversicht sind auf dem Berge Samarias, den Vornehmen des Erstlings unter den Völkern, zu denen das Haus Israel kommt! 2 Geht hin nach Kalne und schaut und von da nach Hamat, der großen Stadt, und zieht hinab nach Gat der Philister! Seid ihr besser als diese Königreiche, ist euer Gebiet größer als das ihre, 3 die ihr meint, vom bösen Tag weit ab zu sein, und trachtet immer nach Frevelregiment, 4 die ihr schlaft auf elfenbeingeschmückten Lagern und euch streckt auf euren Ruhebetten? Ihr esst die Lämmer aus der Herde und die gemästeten Kälber 5 und spielt auf der Harfe und erdichtet euch Lieder wie David 6 und trinkt Wein aus Schalen und salbt euch mit dem besten Öl, aber bekümmert euch nicht um den Schaden Josefs. 7 Darum sollen sie nun vorangehen unter denen, die gefangen weggeführt werden, und soll das Schlemmen der Übermütigen aufhören.

 

LUKAS 16, 19 - 31 :  19 Es war aber ein reicher Mann, der kleidete sich in Purpur und kostbares Leinen und lebte alle Tage herrlich und in Freuden. 20 Es war aber ein Armer mit Namen Lazarus, der lag vor seiner Tür voll von Geschwüren 21 und begehrte sich zu sättigen mit dem, was von des Reichen Tisch fiel; dazu kamen auch die Hunde und leckten seine Geschwüre. 22 Es begab sich aber, dass der Arme starb, und er wurde von den Engeln getragen in Abrahams Schoß. Der Reiche aber starb auch und wurde begraben. 23 Als er nun in der Hölle war, hob er seine Augen auf in seiner Qual und sah Abraham von ferne und Lazarus in seinem Schoß. 24 Und er rief: Vater Abraham, erbarme dich meiner und sende Lazarus, damit er die Spitze seines Fingers ins Wasser tauche und mir die Zunge kühle; denn ich leide Pein in diesen Flammen. 25 Abraham aber sprach: Gedenke, Sohn, dass du dein Gutes empfangen hast in deinem Leben, Lazarus dagegen hat Böses empfangen; nun wird er hier getröstet und du wirst gepeinigt. 26 Und überdies besteht zwischen uns und euch eine große Kluft, dass niemand, der von hier zu euch hinüberwill, dorthin kommen kann und auch niemand von dort zu uns herüber. 27 Da sprach er: So bitte ich dich, Vater, dass du ihn sendest in meines Vaters Haus; 28 denn ich habe noch fünf Brüder, die soll er warnen, damit sie nicht auch kommen an diesen Ort der Qual. 29 Abraham sprach: Sie haben Mose und die Propheten; die sollen sie hören. 30 Er aber sprach: Nein, Vater Abraham, sondern wenn einer von den Toten zu ihnen ginge, so würden sie Buße tun. 31 Er sprach zu ihm: Hören sie Mose und die Propheten nicht, so werden sie sich auch nicht überzeugen lassen, wenn jemand von den Toten auferstünde.

 

 

NEDERLANDSE TAAL  

 

AMOS 6, 1 - 7  : Wee jullie, zorgelozen in Sion, argelozen op de berg van Samaria, leiders van dit uitverkoren volk, tot wie de Israëlieten zich wenden! Trek naar Kalne en bekijk het goed; ga van daar naar het grote Hamat, ga dan terug naar Gat waar de Filistijnen wonen – zijn jullie sterker dan die koninkrijken of is hun gebied juist groter dan dat van jullie? Wee jullie die denken dat de onheilsdag nog ver is en die zelf de heerschappij van het geweld dichterbij brengen. Jullie liggen maar op je ivoren bedden, hangen op je divans, eten lammeren uit de kudde en kalveren uit de stal. Luidkeels zingen jullie bij de harp, en jullie denken te spelen als David zelf. Uit grote schalen drinken jullie wijn, en met de beste olie wrijven jullie je in, maar jullie lijden er niet onder dat Jozefs volk ten onder gaat. Daarom gaan jullie nu als eersten in ballingschap; het gefeest en geluier is voorbij.

 

 

LUCAS 16, 19 - 31 : 19 Er was eens een rijke man die gewoon was zich te kleden in purperen gewaden en fijn linnen en die dagelijks uitbundig feestvierde. 20 Een bedelaar die Lazarus heette, lag voor de poort van zijn huis, overdekt met zweren. 21 Hij hoopte zijn maag te vullen met wat er overschoot van de tafel van de rijke man; maar er kwamen alleen honden aanlopen, die zijn zweren likten. 22 Op zekere dag stierf de bedelaar, en hij werd door de engelen weggedragen om aan Abrahams hart te rusten. Ook de rijke stierf en werd begraven. 23 Toen hij in het dodenrijk, waar hij hevig gekweld werd, zijn ogen opsloeg, zag hij in de verte Abraham met Lazarus aan zijn zijde. 24 Hij riep: “Vader Abraham, heb medelijden met mij en stuur Lazarus naar me toe. Laat hem het topje van zijn vinger in water dompelen om mijn tong te verkoelen, want ik lijd pijn in deze vlammen.” 25 Maar Abraham zei: “Kind, bedenk wel dat jij je deel van het goede al tijdens je leven hebt ontvangen, terwijl Lazarus niets dan ongeluk heeft gekend; nu vindt hij hier troost, maar lijd jij pijn. 26 Bovendien ligt er een wijde kloof tussen ons en jullie, zodat wie van hier naar jullie wil gaan dat niet kan, en ook niemand van jullie naar ons kan oversteken.” 27 Toen zei de rijke man: “Dan smeek ik u, vader, dat u hem naar het huis van mijn vader stuurt, 28 want ik heb nog vijf broers. Hij kan hen dan waarschuwen, zodat ze niet net als ik in dit oord van martelingen terechtkomen.” 29 Abraham zei: “Ze hebben Mozes en de profeten: laten ze naar hen luisteren!” 30 De rijke man zei: “Nee, vader Abraham, maar als iemand van de doden naar hen toe komt, zullen ze tot inkeer komen.” 31 Maar Abraham zei: “Als ze niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen ze zich ook niet laten overtuigen als er iemand uit de dood opstaat.”’

 

ENGLISH

 

AMOS 6, 1 – 7 :  1 Woe unto those that are at ease in Zion and to those that trust in the mountain of Samaria, who are named principals among the same nations which shall come upon them, O house of Israel! 2  Pass unto Calneh and see, and from there go to Hamath the great; then go down to Gath of the Palestinians. Are they better than these kingdoms? or their border greater than your border? 3  Ye that put far away the evil day and cause the seat of violence to come near; 4  that lie upon beds of ivory and stretch themselves upon their couches and eat the lambs out of the flock and the calves out of the midst of the stall; 5  that chant to the sound of the flute and invent to themselves instruments of music, like David; 6  that drink wine in bowls, and anoint themselves with the chief ointments, but they are not grieved for the affliction of Joseph. 7  Therefore now they shall go captive with the first that go captive, and the banquet of those that stretched themselves upon their couches shall be removed.

LUKE 16, 19 – 31 : 19  There was a certain rich man who was clothed in purple and fine linen and fared sumptuously every day; 20  and there was a certain beggar named Lazarus, who was laid at his gate, full of sores 21  and desiring to be fed with the crumbs which fell from the rich man’s table:  moreover the dogs came and licked his sores. 22  And it came to pass that the beggar died and was carried by the angels into Abraham’s bosom; the rich man also died and was buried; 23  and in Hades he lifted up his eyes, being in torments, and saw Abraham afar off and Lazarus in his bosom. 24  And he cried and said, Father Abraham, have mercy on me and send Lazarus that he may dip the tip of his finger in water and cool my tongue; for I am tormented in this flame. 25  But Abraham said, Son, remember that thou in thy lifetime didst receive thy good things, and likewise Lazarus evil things; but now he is comforted here, and thou art tormented. 26  And beside all this, between us and you there is a great gulf fixed, so that those who would pass from here to you cannot; neither can they pass from there to us. 27  Then he said, I pray thee therefore, father, that thou would send him to my father’s house, 28  for I have five brethren; that he may testify unto them, lest they also come into this place of torment. 29  Abraham said unto him, They have Moses and the prophets; let them hear them. 30  And he said, No, father Abraham; but if one went unto them from the dead, they will repent. 31  And he said unto him, If they do not hear Moses and the prophets, neither will they be persuaded, even though one rose from the dead.

              

 

 

ESPAÑOL

 

AMOS 6, 1 - 7 : ¡Ay de los que llevan una vida fácil en Sión! ¡Ay de los que viven confiados en Samaria, los jefes de la nación más importante, a quienes recurren los israelitas! Id a Calné, y mirad; de allí pasad a Hamat la grande, y bajad a Gat de los filisteos. ¿Sois acaso mejores que esos países? ¿Es vuestro país mejor que el de ellos? Vosotros no queréis pensar en el día malo, pero estáis atrayendo el imperio de la violencia. Recostados en lujosos divanes de marfil, se tienden a sus anchas en sus fiestas; banquetean con corderitos y gordos becerros; tocan la flauta sin ton ni son; imitan a David, inventando instrumentos musicales; beben vino en grandes copas y usan los más finos perfumes. ¡Pero nada les importa la ruina del país! Vosotros seréis los primeros en ir al destierro, y cesará el alboroto de vuestros banquetes.

 

 

LUCAS 16, 19 - 31 :  19 “Había una vez un hombre rico, que vestía ropas espléndidas y todos los días celebraba brillantes fiestas. 20 Había también un mendigo llamado Lázaro, el cual, lleno de llagas, se sentaba en el suelo a la puerta del rico. 21 Este mendigo deseaba llenar su estómago de lo que caía de la mesa del rico; y los perros se acercaban a lamerle las llagas. 22 Un día murió el mendigo, y los ángeles lo llevaron junto a Abraham, al paraíso. Y el rico también murió, y lo enterraron. 23 “El rico, padeciendo en el lugar al que van los muertos, levantó los ojos y vio de lejos a Abraham, y a Lázaro con él. 24 Entonces gritó: ‘¡Padre Abraham, ten compasión de mí! Envía a Lázaro, a que moje la punta de su dedo en agua y venga a refrescar mi lengua, porque estoy sufriendo mucho entre estas llamas.’ 25 Pero Abraham le contestó: ‘Hijo, recuerda que a ti te fue muy bien en la vida y que a Lázaro le fue muy mal. Ahora él recibe consuelo aquí, y tú en cambio estás sufriendo. 26 Pero además hay un gran abismo abierto entre nosotros y vosotros; de modo que los que quieren pasar de aquí ahí, no pueden, ni los de ahí tampoco pueden pasar aquí.’ 27 “El rico dijo: ‘Te suplico entonces, padre Abraham, que envíes a Lázaro a casa de mi padre, 28 donde tengo cinco hermanos. Que les hable, para que no vengan también ellos a este lugar de tormento.’ 29 Abraham respondió: ‘Ellos ya tienen lo que escribieron Moisés y los profetas: ¡que les hagan caso!’ 30 El rico contestó: ‘No se lo harán, padre Abraham. En cambio, sí que se convertirán si se les aparece alguno de los que ya han muerto.’ 31 Pero Abraham le dijo: ‘Si no quieren hacer caso a Moisés y a los profetas, tampoco creerán aunque algún muerto resucite.’ ”


 

 

OCCITAN

Am 6, 1-7

1 Quin malaür per los que son satisfaits a Siòn, los que venon en tota fisença dins la montanha de Samària, aquelas notabilitats de la primièra d'entre las nacions, alprèp d'aquelas camina l'ostau d'Israèl!

2 Anatz a Kalné e agachatz, d'alai, anatz cap a Anath la bèla e davalatz a Gath dels filistins: valon mai qu'aquestes reialmes, e lo territòri es mai grand que lo vòstre?

3 Cresètz alunhar lo jorn del malaür, e fasètz sarrar lo rènhe de la violència.

4Colcats sobre de lèits en ivòri, volcats sobre de sòfas, manjan los jove marrans del tropèl, los vedèls a l'estable.

5 Desgrunan los sons del laüt, coma Dàvid , se son inventats d'instruments de musica.

6 Bevon de vin dins los calicis, se balhan d'oncions ambe los premicis de l'òli, paton pas del desastre de Josèp!

7 Es per de que, ara, anam èsser fòrabandits al cap dels fòrabandits, e las taulejedas dels vocats s'acabaràn.

 

Lc 16, 19-31

19 I aviá un òme que se vestiá de porpre e de lin fin, e que, cada jorn, festejava e meniá una vida de remèrca. 20 Un paure cubèrt d'ulcèras, sonat Làzer, èra colcat a la pòrta; 21 auriá ben volgut s'assadolar ambe çò que davalava de la tèula del ric; al lòc d'aquò, los cans venián lepar las ulcèras. 22 Lo paure moriguèt e foguèt portat per los angèls sobre lo sen d'Abram. Lo ric moriguèt tanben e foguèt sebelit. 23 Dins lo sojorn dels mòrts, levèt los uèlhs; e essent carcanhat, vidèt de luènh Abram e Làzer sobre son sen. 24 Se cridèt: Abram, mon paire, pietat per ièu! Envia Làzer, trempar lo cap del dèt dins l'aiga per me refrescar la lenga, que pati dins las flamas. 25 Mas Abram respondèt: Mon enfant, te recòrdas que t'as recebut lo tieu ben pendent la vida e qu'al lòc d'aquò, Làzer, li, a agut lo mal; ara, aquí, es consolat, mentre que tu, patís. 26 En mai d'aquò, un aven grand a estat mes entre vautres e nautres, per que los que voldrián anar d'aquí vèrs vautres, pòscan pa o far, e que traversen pas d'alai vèrs nautres. 27 Lo ric diguèt: Ara, te demandi, paire, d'enviar Làzer dins l'ostau de mon paire; 28 per de que ai cinc fraires. Que pòrte testimoniatge, que vengan pas els tanben dins aquele lòc de torments! 29 Abram respondèt: An Moisès e los profètas; qu'escoten! 30 L'autre tornèt dire:non, Abram, mon paire, mas se qualqu'un d'ençò dels mòrts anariá vèrs els, cambarián radicalament. 31 E Abram diguèt: se escotan pas Moisès e los profètas, se daissaràn pas persuadir, mème se quaqu'un se quilhariá d'entre los mòrts.

 

(Traduction en occitan de Georges d'Humières pour l'ERF de Narbonne)

 

______________________________

*

Commenter cet article