Overblog
Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
Eglise Protestante Unie de Narbonne

lectures du dimanche

Textes bibliques du dimanche 14 avril 2013

14 Avril 2013, 07:00am

Publié par erf.narbonne@gmail.com

 

Textes bibliques en plusieurs langues

 

Culte du dimanche 14 avril 2013 à 10h30

Prédicateur: Michel JAS


FRANÇAIS

Psaumes 24

24.1
Psaume de David. A l'Éternel la terre et ce qu'elle renferme, Le monde et ceux qui l'habitent!
24.2
Car il l'a fondée sur les mers, Et affermie sur les fleuves.
24.3
Qui pourra monter à la montagne de l'Éternel? Qui s'élèvera jusqu'à son lieu saint? -
24.4
Celui qui a les mains innocentes et le coeur pur; Celui qui ne livre pas son âme au mensonge, Et qui ne jure pas pour tromper.
24.5
Il obtiendra la bénédiction de l'Éternel, La miséricorde du Dieu de son salut.
24.6
Voilà le partage de la génération qui l'invoque, De ceux qui cherchent ta face, de Jacob! -Pause.
24.7
Portes, élevez vos linteaux; Élevez-vous, portes éternelles! Que le roi de gloire fasse son entrée! -
24.8
Qui est ce roi de gloire? -L'Éternel fort et puissant, L'Éternel puissant dans les combats.
24.9
Portes, élevez vos linteaux; Élevez-les, portes éternelles! Que le roi de gloire fasse son entrée! -
24.10
Qui donc est ce roi de gloire? -L'Éternel des armées: Voilà le roi de gloire! -Pause.

Jean 3.1-3

3.1
Mais il y eut un homme d'entre les pharisiens, nommé Nicodème, un chef des Juifs,
3.2
qui vint, lui, auprès de Jésus, de nuit, et lui dit: Rabbi, nous savons que tu es un docteur venu de Dieu; car personne ne peut faire ces miracles que tu fais, si Dieu n'est avec lui.
3.3
Jésus lui répondit: En vérité, en vérité, je te le dis, si un homme ne naît de nouveau, il ne peut voir le royaume de Dieu.

DEUTSCHE SPRACHE

Psalm - Kapitel 24

Einzug in das Heiligtum

Ein Psalm Davids. Die Erde ist des HERRN und was darinnen ist, der Erdboden und was darauf wohnt. (Psalm 50.12)  (1. Korinther 10.26) Denn er hat ihn an die Meere gegründet und an den Wassern bereitet. (1. Mose 1.9-10)  
   Wer wird auf des HERRN Berg gehen, und wer wird stehen an seiner heiligen Stätte? (Psalm 15.1)  Der unschuldige Hände hat und reines Herzens ist; der nicht Lust hat zu loser Lehre und schwört nicht fälschlich: der wird den Segen vom HERRN empfangen und Gerechtigkeit von dem Gott seines Heils. (Jesaja 48.18)  Das ist das Geschlecht, das nach ihm fragt, das da sucht dein Antlitz, Gott Jakobs. (Sela.) (Römer 2.28-29)  
   Machet die Tore weit und die Türen in der Welt hoch, daß der König der Ehren einziehe! (Jesaja 40.3-4)  Wer ist derselbe König der Ehren? Es ist der HERR, stark und mächtig, der HERR, mächtig im Streit. Machet die Tore weit und die Türen in der Welt hoch, daß der König der Ehren einziehe! 10 Wer ist derselbe König der Ehren? Es ist der HERR Zebaoth; er ist der König der Ehren. (Sela.)


Johannes - Kapitel 3 Jesus und Nikodemus

Es war aber ein Mensch unter den Pharisäern mit Namen Nikodemus, ein Oberster unter den Juden. (Johannes 7.50)  (Johannes 19.39)  2Der kam zu Jesu bei der Nacht und sprach zu ihm: Meister, wir wissen, daß du bist ein Lehrer von Gott gekommen; denn niemand kann die Zeichen tun, die du tust, es sei denn Gott mit ihm. Jesus antwortete und sprach zu ihm: Wahrlich, wahrlich, ich sage dir: Es sei denn, daß jemand von neuem geboren werde, so kann er das Reich Gottes nicht sehen.

 

NEDERLANDSE TAAL

 

Psalmen 24



Van David, een psalm.

Van de HEER is de aarde en alles wat daar leeft,
de wereld en wie haar bewonen,
hij heeft haar op de zeeën gegrondvest,
op de stromen heeft hij haar verankerd.

Wie mag de berg van de HEER bestijgen,
wie mag staan op zijn heilige plaats?
Wie reine handen heeft en een zuiver hart,
zich niet inlaat met leugens
en niet bedrieglijk zweert.

Zegen zal hij ontvangen van de HEER
en recht verkrijgen van God, zijn redder.
Dat valt hun ten deel die u zoeken,
die zich tot u wenden – het volk van Jakob. sela

Hef, o poorten, uw hoofden omhoog,
verhef u, aloude ingangen:
de koning vol majesteit wil binnengaan.
Wie is die koning vol majesteit?
De HEER, machtig en heldhaftig,
de HEER, heldhaftig in de strijd.

Hef, o poorten, uw hoofden omhoog,
verhef ze, aloude ingangen:
de koning vol majesteit wil binnengaan.
10 Wie is hij, die koning vol majesteit?
De HEER van de hemelse machten,
hij is de koning vol majesteit. sela
Johannes 3


3
Zo was er een farizeeër, een van de Joodse leiders, met de naam Nikodemus. Hij kwam in de nacht naar Jezus toe. ‘Rabbi,’ zei hij, ‘wij weten dat u een leraar bent die van God gekomen is, want alleen met Gods hulp kan iemand de wondertekenen doen die u verricht.’ Jezus zei: ‘Waarachtig, ik verzeker u: alleen wie opnieuw wordt geboren, kan het koninkrijk van God zien.’ 

________________________________________

*

Voir les commentaires

Textes bibliques du dimanche 7 avril 2013

6 Avril 2013, 04:35am

Publié par erf.narbonne@gmail.com

 

Textes  bibliques du dimanche

Culte à 10h30 avec Sainte Cène

Prédicatrice  Ruth Van Der Waall

 

FRANÇAIS

Psaumes 117

117.1
Louez l'Éternel, vous toutes les nations, Célébrez-le, vous tous les peuples!
117.2
Car sa bonté pour nous est grande, Et sa fidélité dure à toujours. Louez l'Éternel!

 

 

Jean 20.19-31
20.19
Le soir de ce jour, qui était le premier de la semaine, les portes du lieu où se trouvaient les disciples étant fermées, à cause de la crainte qu'ils avaient des Juifs, Jésus vint, se présenta au milieu d'eux, et leur dit: La paix soit avec vous!
20.20
Et quand il eut dit cela, il leur montra ses mains et son côté. Les disciples furent dans la joie en voyant le Seigneur.
20.21
Jésus leur dit de nouveau: La paix soit avec vous! Comme le Père m'a envoyé, moi aussi je vous envoie.
20.22
Après ces paroles, il souffla sur eux, et leur dit: Recevez le Saint Esprit.
20.23 
Ceux à qui vous pardonnerez les péchés, ils leur seront pardonnés; et ceux à qui vous les retiendrez, ils leur seront retenus.
20.24
Thomas, appelé Didyme, l'un des douze, n'était pas avec eux lorsque Jésus vint.
20.25
Les autres disciples lui dirent donc: Nous avons vu le Seigneur. Mais il leur dit: Si je ne vois dans ses mains la marque des clous, et si je ne mets mon doigt dans la marque des clous, et si je ne mets ma main dans son côté, je ne croirai point.
20.26
Huit jours après, les disciples de Jésus étaient de nouveau dans la maison, et Thomas se trouvait avec eux. Jésus vint, les portes étant fermées, se présenta au milieu d'eux, et dit: La paix soit avec vous!
20.27
Puis il dit à Thomas: Avance ici ton doigt, et regarde mes mains; avance aussi ta main, et mets-la dans mon côté; et ne sois pas incrédule, mais crois.
20.28
Thomas lui répondit: Mon Seigneur et mon Dieu! Jésus lui dit:
20.29 
Parce que tu m'as vu, tu as cru. Heureux ceux qui n'ont pas vu, et qui ont cru!
20.30
Jésus a fait encore, en présence de ses disciples, beaucoup d'autres miracles, qui ne sont pas écrits dans ce livre.
20.31
Mais ces choses ont été écrites afin que vous croyiez que Jésus est le Christ, le Fils de Dieu, et qu'en croyant vous ayez la vie en son nom.

DEUTSCHE SPRACHE
  • Ps 117
Kurzer Lobgesang

1171Lobt den HERRN, ihr Völker alle!

Preist ihn, ihr Menschen aus allen Nationen!

2Ja, machtvoll breitet er seine Güte über uns aus.

Und die Treue des HERRN besteht für alle Zeit!

Halleluja!

 Johannes 20.19-31

Die Vollmacht der Jünger

19Am Abend aber dieses ersten Tages der Woche, als die Jünger versammelt und die Türen verschlossen waren aus Furcht vor den Juden, kam Jesus und trat mitten unter sie und spricht zu ihnen: Friede sei mit euch!

 

20Und als er das gesagt hatte, zeigte er ihnen die Hände und seine Seite. Da wurden die Jünger froh, dass sie den Herrn sahen.

 

21Da sprach Jesus abermals zu ihnen: Friede sei mit euch! Wie mich der Vater gesandt hat, so sende ich euch.

 

22Und als er das gesagt hatte, blies er sie an und spricht zu ihnen: Nehmt hin den Heiligen Geist!

 

23 Welchen ihr die Sünden erlasst, denen sind sie erlassen; und welchen ihr sie behaltet, denen sind sie behalten.

 

Thomas

24Thomas aber, der Zwilling genannt wird, einer der Zwölf, war nicht bei ihnen, als Jesus kam.

 

25Da sagten die andern Jünger zu ihm: Wir haben den Herrn gesehen. Er aber sprach zu ihnen: Wenn ich nicht in seinen Händen die Nägelmale sehe und meinen Finger in die Nägelmale lege und meine Hand in seine Seite lege, kann ich's nicht glauben.

 

26Und nach acht Tagen waren seine Jünger abermals drinnen versammelt und Thomas war bei ihnen. Kommt Jesus, als die Türen verschlossen waren, und tritt mitten unter sie und spricht: Friede sei mit euch!

 

27Danach spricht er zu Thomas: Reiche deinen Finger her und sieh meine Hände, und reiche deine Hand her und lege sie in meine Seite, und sei nicht ungläubig, sondern gläubig!

 

28Thomas antwortete und sprach zu ihm: Mein Herr undmein Gott!

 

29Spricht Jesus zu ihm: Weil du mich gesehen hast, Thomas, darum glaubst du. Selig sind, die nicht sehen und doch glauben!

 

30Noch viele andere Zeichen tat Jesus vor seinen Jüngern, die nicht geschrieben sind in diesem Buch.

 

31Diese aber sind geschrieben, damit ihr glaubt, dass Jesus der Christus ist, der Sohn Gottes, und damit ihr durch den Glauben das Leben habt in seinem Namen.

NEDERLANDSE TAAL

Psalmen 117

Loof de HEER, alle volken,
prijs hem, alle naties:
zijn liefde voor ons is overstelpend,
eeuwig duurt de trouw van de HEER.

Halleluja!

 

Johannes 20.19-31
Verschijningen
19 Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar; ze hadden de deuren afgesloten, omdat ze bang waren voor de Joden. Jezus kwam in hun midden staan en zei: ‘Ik wens jullie vrede!’ 20 Na deze woorden toonde hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren blij omdat ze de Heer zagen. 21 Nog eens zei Jezus: ‘Ik wens jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie uit.’ 22 Na deze woorden blies hij over hen heen en zei: ‘Ontvang de heilige Geest. 23 Als jullie iemands zonden vergeven, dan zijn ze vergeven; vergeven jullie ze niet, dan zijn ze niet vergeven.’
24 Een van de twaalf, Tomas (dat betekent ‘tweeling’), was er niet bij toen Jezus kwam. 25 Toen de andere leerlingen hem vertelden: ‘Wij hebben de Heer gezien!’ zei hij: ‘Alleen als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn vingers kan voelen, en als ik mijn hand in zijn zij kan leggen, zal ik het geloven.’ 26 Een week later waren de leerlingen weer bij elkaar en Tomas was er nu ook bij. Terwijl de deuren gesloten waren, kwam Jezus in hun midden staan. ‘Ik wens jullie vrede!’ zei hij, 27 en daarna richtte hij zich tot Tomas: ‘Leg je vingers hier en kijk naar mijn handen, en leg je hand in mijn zij. Wees niet langer ongelovig, maar geloof.’ 28 Tomas antwoordde: ‘Mijn Heer, mijn God!’ 29 Jezus zei tegen hem: ‘Omdat je me gezien hebt, geloof je. Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven.’
30 Jezus heeft nog veel meer wondertekenen voor zijn leerlingen gedaan, die niet in dit boek staan, 31 maar deze zijn opgeschreven opdat u gelooft dat Jezus de messias is, de Zoon van God, en opdat u door te geloven leeft door zijn naam.

 

__________________________________

*

Voir les commentaires

Texte du jour de Pâques

30 Mars 2013, 09:01am

Publié par erf.narbonne@gmail.com

Textes bibliques en français et en allemand.

 

http://diaconos.unblog.fr/files/2010/03/707495.jpg

Culte de Pâques avec Sainte Cène à 10h30

Prédicatrice: Joëlle ALMERAS

FRANÇAIS

 

Jean 20.1-10

20.1
Le premier jour de la semaine, Marie de Magdala se rendit au sépulcre dès le matin, comme il faisait encore obscur; et elle vit que la pierre était ôtée du sépulcre.
20.2
Elle courut vers Simon Pierre et vers l'autre disciple que Jésus aimait, et leur dit: Ils ont enlevé du sépulcre le Seigneur, et nous ne savons où ils l'ont mis.
20.3
Pierre et l'autre disciple sortirent, et allèrent au sépulcre.
20.4
Ils couraient tous deux ensemble. Mais l'autre disciple courut plus vite que Pierre, et arriva le premier au sépulcre;
20.5
s'étant baissé, il vit les bandes qui étaient à terre, cependant il n'entra pas.
20.6
Simon Pierre, qui le suivait, arriva et entra dans le sépulcre; il vit les bandes qui étaient à terre,
20.7
et le linge qu'on avait mis sur la tête de Jésus, non pas avec les bandes, mais plié dans un lieu à part.
20.8
Alors l'autre disciple, qui était arrivé le premier au sépulcre, entra aussi; et il vit, et il crut.
20.9
Car ils ne comprenaient pas encore que, selon l'Écriture, Jésus devait ressusciter des morts.
20.10
Et les disciples s'en retournèrent chez eux.

DEUTSCHE SPRACHE

 

Johannes - Kapitel 20.1-10

Der Ostermorgen

Am ersten Tag der Woche kommt Maria Magdalena früh, da es noch finster war, zum Grabe und sieht, daß der Stein vom Grabe hinweg war. Da läuft sie und kommt zu Simon Petrus und zu dem andern Jünger, welchen Jesus liebhatte, und spricht zu ihnen: Sie haben den HERRN weggenommen aus dem Grabe, und wir wissen nicht, wo sie ihn hin gelegt haben. (Johannes 13.23)  
   Da ging Petrus und der andere Jünger hinaus zum Grabe. Es liefen aber die zwei miteinander, und der andere Jünger lief zuvor, schneller denn Petrus, und kam am ersten zum Grabe, guckt hinein und sieht die Leinen gelegt; er ging aber nicht hinein. Da kam Simon Petrus ihm nach und ging hinein in das Grab und sieht die Leinen gelegt, und das Schweißtuch, das Jesus um das Haupt gebunden war, nicht zu den Leinen gelegt, sondern beiseits, zusammengewickelt, an einen besonderen Ort. (Johannes 11.44) Da ging auch der andere Jünger hinein, der am ersten zum Grabe kam, und er sah und glaubte es. Denn sie wußten die Schrift noch nicht, daß er von den Toten auferstehen müßte. (Lukas 24.25-27) (Apostelgeschichte 2.24-32) (1. Korinther 15.4) 10 Da gingen die Jünger wieder heim.

 

JOYEUSES PÂQUES à TOUS !

 

______________________

*

Voir les commentaires

Textes bibliques du dimanche 24 mars 2013

24 Mars 2013, 09:08am

Publié par erf.narbonne@gmail.com

 

 Les textes sont présentés en plusieurs langues :

 

DIMANCHE 24 MARS 2013

 

DIMANCHE DES RAMEAUX

 

       Prédicateur : Michel JAS

 

 

FRANÇAIS

 

LUC 23, 34  :  Jésus dit : Père, pardonne–leur, car ils ne savent ce qu’ils font. Ils se partagèrent ses vêtements, en tirant au sort.

 

LUC 23, 43  :  Jésus lui répondit : Je te le dis en vérité, aujourd’hui tu seras avec moi dans le paradis.

 

JEAN 19, 27  :  Puis il dit au disciple : Voilà ta mère. Et, dès ce moment, le disciple la prit chez lui.

 

MATTHIEU 27, 46 / MARC 15, 34 :    Et vers la neuvième heure, Jésus s’écria d’une voix forte : Eli, Eli, lama sabachthani ? c’est–à–dire : Mon Dieu, mon Dieu, pourquoi m’as–tu abandonné ?

 

JEAN 19, 28  :  Après cela, Jésus, qui savait que déjà tout était achevé, dit afin que l’Écriture soit accomplie : J’ai soif.

 

JEAN 19, 30  :  Quand Jésus eut pris le vinaigre, il dit : Tout est accompli. Et, baissant la tête, il rendit l’esprit.

 

LUC 23, 46  :  Jésus s’écria d’une voix forte : Père, je remets mon esprit entre tes mains. Et, en disant ces paroles, il expira.

 

JEAN 12, 12 – 16 :  12 Le lendemain, une foule nombreuse de gens venus à la fête ayant entendu dire que Jésus se rendait à Jérusalem, 13  prirent des branches de palmiers, et allèrent au–devant de lui, en criant : Hosanna ! Béni soit celui qui vient au nom du Seigneur, le roi d’Israël ! 14  Jésus trouva un ânon, et s’assit dessus, selon ce qui est écrit: 15  Ne crains point, fille de Sion ; Voici, ton roi vient, Assis sur le petit d’une ânesse. 16  Ses disciples ne comprirent pas d’abord ces choses ; mais, lorsque Jésus eut été glorifié, ils se souvinrent qu’elles étaient écrites de lui, et qu’ils les avaient accomplies à son égard.

 

DEUTSCHE SPRACHE

 

LUKAS 23, 34 : Jesus aber sprach: Vater, vergib ihnen; denn sie wissen nicht, was sie tun! Und sie verteilten seine Kleider und warfen das Los darum.

 

LUKAS 23, 43 : Und Jesus sprach zu ihm: Wahrlich, ich sage dir: Heute wirst du mit mir im Paradies sein.

 

JOHANNES 19, 27 : Danach spricht er zu dem Jünger: Siehe, das ist deine Mutter! Und von der Stunde an nahm sie der Jünger zu sich.

 

MATTÄUS 27, 46 / MARKUS 15, 34 : Und um die neunte Stunde schrie Jesus laut: Eli, Eli, lama asabtani? Das heißt: Mein Gott, mein Gott, warum hast du mich verlassen?

 

JOHANNES 19, 28 :  Danach, als Jesus wusste, dass schon alles vollbracht war, spricht er, damit die Schrift erfüllt würde: Mich dürstet.

 

JOHANNES 19, 30 : Als nun Jesus den Essig genommen hatte, sprach er: Es ist vollbracht!, und neigte das Haupt und verschied.

 

LUKAS 23, 46 : Und Jesus rief laut: Vater, ich befehle meinen Geist in deine Hände! Und als er das gesagt hatte, verschied er.

 

JOHANNES 12, 12 - 16 : 12 Als am nächsten Tag die große Menge, die aufs Fest gekommen war, hörte, dass Jesus nach Jerusalem käme, 13 nahmen sie Palmzweige und gingen hinaus ihm entgegen und riefen: Hosianna! Gelobt sei, der da kommt in dem Namen des Herrn, der König von Israel! 14 Jesus aber fand einen jungen Esel und ritt darauf, wie geschrieben steht (Sacharja 9,9): 15 »Fürchte dich nicht, du Tochter Zion! Siehe, dein König kommt und reitet auf einem Eselsfüllen.« 16 Das verstanden seine Jünger zuerst nicht; doch als Jesus verherrlicht war, da dachten sie daran, dass dies von ihm geschrieben stand und man so mit ihm getan hatte.

 

NEDERLANDSE TAAL

 

LUCAS 23, 34 : Jezus zei: ‘Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.’ De soldaten verdeelden zijn kleren

 

LUCAS 23, 43 : Jezus antwoordde: ‘Ik verzeker je: nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn.’

 

JOHANNES 19, 27 : en daarna tegen de leerling: ‘Dat is je moeder.’ Vanaf dat moment nam die leerling haar bij zich in huis.

 

 

MATTEÜS 27, 46 / MARCUS 15, 34 : Aan het einde daarvan, in het negende uur, gaf Jezus een schreeuw en riep luid: ‘Eli, Eli, lema sabachtani?’ Dat wil zeggen: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’

 

JOHANNES 19, 28 : Toen wist Jezus dat alles was volbracht, en om de Schrift geheel in vervulling te laten gaan zei hij: ‘Ik heb dorst.’

 

JOHANNES 19, 30 : Nadat Jezus ervan gedronken had zei hij: ‘Het is volbracht.’ Hij boog zijn hoofd en gaf de geest.

 

LUCAS 23, 46 : En Jezus riep met luide stem: ‘Vader, in uw handen leg ik mijn geest.’ Toen hij dat gezegd had, blies hij de laatste adem uit;

 

JOHANNES 12, 12 – 16 : 12 De volgende dag was er al een grote menigte in Jeruzalem voor het feest. Toen ze hoorden dat Jezus ook zou komen, 13 haalden ze palmtakken en liepen ze de stad uit, hem tegemoet, terwijl ze riepen: ‘Hosanna! Gezegend hij die komt in de naam van de Heer, de koning van Israël.’ 14 Jezus zag een ezel staan en ging erop zitten, zoals geschreven staat: 15 ‘Vrees niet, Sion, je koning is in aantocht, en hij zit op een ezelsveulen.’ 16 Zijn leerlingen begrepen dit aanvankelijk niet, maar later, toen Jezus tot majesteit verheven was, herinnerden ze zich dat dit over hem geschreven stond, en dat het zo ook gebeurd was

 

ENGLISH

 

LUKE 23, 34 : Then Jesus said, Father, forgive them; for they know not what they do. And they parted his raiment and cast lots.

 

LUKE 23, 43 : And Jesus said unto him, Verily I say unto thee, Today shalt thou be with me in paradise.

 

JOHN 19, 27 : Then he said to the disciple, Behold thy mother! And from that hour that disciple took her unto his own home.

 

MATTHEW 27, 46 / MARK 15, 34 : And about the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, Eli, Eli, lama sabachthani? That is to say, My God, my God, why hast thou forsaken me?

 

JOHN 19, 28 : After this, Jesus knowing that all things were now accomplished, that the scripture might be fulfilled, said, I thirst.

 

JOHN 19, 30 : When Jesus therefore had received the vinegar, he said, It is finished, and he bowed his head and gave the Spirit.

 

LUKE 23, 46 : Then Jesus cried out with a loud voice and said, Father, into thy hands I commend my spirit; and having said thus, he gave up the spirit.

 

JOHN 12, 12 - 16 : 12 On the next day the multitude that were come to the feast, when they heard that Jesus was coming to Jerusalem, 13  took branches of palm trees and went forth to meet him and cried, Hosanna; Blessed is he that comes in the name of the Lord, the King of Israel. 14  And Jesus, when he had found a young ass, sat upon it, as it is written, 15  Fear not, daughter of Sion; behold, thy King comes, sitting on an ass’s colt. 16  His disciples did not understand these things at first, but when Jesus was glorified, then they remembered that these things were written of him and that they had done these things unto him.

 

ESPAÑOL

 

LUCAS 23, 34 : Y Jesús decía: Padre, perdónalos, porque no saben lo que hacen. Y partiendo sus vestidos, echaron suertes.

 

LUCAS 23, 43 : Entonces Jesús le dijo: De cierto te digo, que hoy estarás conmigo en el paraíso.

 

JUAN 19, 27 : Después dice al discípulo: He ahí tu madre. Y desde aquella hora el discípulo la recibió consigo.

 

MATEO 27, 46 / MARCOS 15, 34 : Y cerca de la hora novena, Jesús exclamó con gran voz, diciendo: Elí, Elí, ¿lama sabactani? Esto es: Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has desamparado?

 

JUAN 19, 28 : Después de esto, sabiendo Jesús que todas las cosas eran ya cumplidas, para que la Escritura se cumpliera, dijo: Sed tengo.

 

JUAN 19, 30 : Cuando Jesús tomó el vinagre, dijo: Consumado es. Y habiendo inclinado la cabeza, dio el Espíritu.

 

LUCAS 23, 46 : Entonces Jesús, clamando a gran voz, dijo: Padre, en tus manos encomiendo mi espíritu. Y habiendo dicho esto, dio el espíritu.

 

JUAN 12, 12 – 16 : 12 El siguiente día, la multitud que había venido al día de la Fiesta, cuando oyeron que Jesús venía a Jerusalén, 13  tomaron ramos de palmas, y salieron a recibirle, y clamaban: ¡Hosanna, Bendito el que viene en el Nombre del Señor, el Rey de Israel! 14  Y halló Jesús un asnillo, y se sentó sobre él, como está escrito: 15  No temas, oh hija de Sión: he aquí tu Rey viene, sentado sobre un pollino de asna. 16  Mas estas cosas no las entendieron sus discípulos primero; pero cuando Jesús fue glorificado, entonces se acordaron de que estas cosas estaban escritas de él, y que le hicieron estas cosas.

 

PORTUGUÊS 

LUCAS 23, 34 :   E dizia Jesus: Pai, perdoa-lhes, porque não sabem o que fazem. E, repartindo as suas vestes, lançaram sortes.

 

LUCAS 23, 43 :   E disse-lhe Jesus: Em verdade te digo que hoje estarás comigo no Paraíso.

 

JOAÕ 19, 27 :   Depois, disse ao discípulo: Eis aí tua mãe. E desde aquela hora o discípulo a recebeu em sua casa.

 

MATEUS 27, 46 / MARCOS 15, 34 :   E, perto da hora nona, exclamou Jesus em alta voz, dizendo: Eli, Eli, lemá sabactâni, isto é, Deus meu, Deus meu, por que me desamparaste?

 

JOAÕ 19, 28 :   Depois, sabendo Jesus que já todas as coisas estavam terminadas, para que a Escritura se cumprisse, disse: Tenho sede.

 

JOAÕ 19, 30 :   E, quando Jesus tomou o vinagre, disse: Está consumado. E, inclinando a cabeça, entregou o espírito.

 

LUCAS 23, 46 : E, clamando Jesus com grande voz, disse: Pai, nas tuas mãos entrego o meu espírito. E, havendo dito isso, expirou.

 

JOAÕ 12, 12 - 16 : 12 No dia seguinte, ouvindo uma grande multidão que viera à festa que Jesus vinha a Jerusalém, 13  tomaram ramos de palmeiras, e saíram-lhe ao encontro, e clamavam: Hosana! Bendito o Rei de Israel que vem em nome do Senhor!

14  E achou Jesus um jumentinho e assentou-se sobre ele, como está escrito: 15  Não temas, ó filha de Sião! Eis que o teu Rei vem assentado sobre o filho de uma jumenta. 16  Os seus discípulos, porém, não entenderam isso no princípio; mas, quando Jesus foi glorificado, então, se lembraram de que isso estava escrito dele e que isso lhe fizeram.

 

____________________________

*

 

 

Voir les commentaires

Textes bibliques du dimanche 17 mars 2013

17 Mars 2013, 11:23am

Publié par erf.narbonne@gmail.com

Les textes sont présentés en plusieurs langues :

 

DIMANCHE 17 MARS 2013

 

 

       PREDICATRICE : RUTH VAN DER WAALL

 

 

FRANÇAIS

 

EXODE 17 ; 1 - 6 :  1 Toute l’assemblée des enfants d’Israël partit du désert de Sin, selon les marches que l’Eternel leur avait ordonnées ; et ils campèrent à Rephidim, où le peuple ne trouva point d’eau à boire. 2  Alors le peuple chercha querelle à Moïse. Ils dirent : Donnez–nous de l’eau à boire. Moïse leur répondit: Pourquoi me cherchez–vous querelle ? Pourquoi tentez–vous l’Eternel ? 3  Le peuple était là, pressé par la soif, et murmurait contre Moïse. Il disait : Pourquoi nous as–tu fait monter hors d’Egypte, pour me faire mourir de soif avec mes enfants et mes troupeaux ? 4  Moïse cria à l’Eternel, en disant : Que ferai–je à ce peuple ? Encore un peu, et ils me lapideront. 5  L’Eternel dit à Moïse : Passe devant le peuple, et prends avec toi des anciens d’Israël ; prends aussi dans ta main ta verge avec laquelle tu as frappé le fleuve, et marche ! 6  Voici, je me tiendrai devant toi sur le rocher d’Horeb ; tu frapperas le rocher, et il en sortira de l’eau, et le peuple boira. Et Moïse fit ainsi, aux yeux des anciens d’Israël.

 

JEAN 4, 5 - 26 :  5  il arriva dans une ville de Samarie, nommée Sychar, près du champ que Jacob avait donné à Joseph, son fils. 6  Là se trouvait le puits de Jacob. Jésus, fatigué du voyage, était assis au bord du puits. C’était environ la sixième heure. 7  Une femme de Samarie vint puiser de l’eau. Jésus lui dit : Donne–moi à boire. 8  Car ses disciples étaient allés à la ville pour acheter des vivres. 9  La femme samaritaine lui dit: Comment toi, qui es Juif, me demandes–tu à boire, à moi qui suis une femme samaritaine ? –Les Juifs, en effet, n’ont pas de relations avec les Samaritains. – 10  Jésus lui répondit : Si tu connaissais le don de Dieu et qui est celui qui te dit : Donne–moi à boire ! tu lui aurais toi–même demandé à boire, et il t’aurait donné de l’eau vive. 11  Seigneur, lui dit la femme, tu n’as rien pour puiser, et le puits est profond ; d’où aurais–tu donc cette eau vive ? 12  Es–tu plus grand que notre père Jacob, qui nous a donné ce puits, et qui en a bu lui–même, ainsi que ses fils et ses troupeaux ? 13  Jésus lui répondit: Quiconque boit de cette eau aura encore soif ; 14  mais celui qui boira de l’eau que je lui donnerai n’aura jamais soif, et l’eau que je lui donnerai deviendra en lui une source d’eau qui jaillira jusque dans la vie éternelle. 15  La femme lui dit : Seigneur, donne–moi cette eau, afin que je n’aie plus soif, et que je ne vienne plus puiser ici. 16  Va, lui dit Jésus, appelle ton mari, et viens ici. 17  La femme répondit : Je n’ai point de mari. Jésus lui dit : Tu as eu raison de dire : Je n’ai point de mari. 18  Car tu as eu cinq maris, et celui que tu as maintenant n’est pas ton mari. En cela tu as dit vrai. 19  Seigneur, lui dit la femme, je vois que tu es prophète. 20  Nos pères ont adoré sur cette montagne ; et vous dites, vous, que le lieu où il faut adorer est à Jérusalem. 21  Femme, lui dit Jésus, crois–moi, l’heure vient où ce ne sera ni sur cette montagne ni à Jérusalem que vous adorerez le Père. 22  Vous adorez ce que vous ne connaissez pas ; nous, nous adorons ce que nous connaissons, car le salut vient des Juifs. 23  Mais l’heure vient, et elle est déjà venue, où les vrais adorateurs adoreront le Père en esprit et en vérité ; car ce sont là les adorateurs que le Père demande. 24  Dieu est Esprit, et il faut que ceux qui l’adorent l’adorent en esprit et en vérité. 25  La femme lui dit : Je sais que le Messie doit venir celui qu’on appelle Christ ; quand il sera venu, il nous annoncera toutes choses. 26  Jésus lui dit : Je le suis, moi qui te parle.

 

DEUTSCHE SPRACHE

 

EXODUS 17, 1 – 6 : 1 Und die ganze Gemeinde der Israeliten zog aus der Wüste Sin weiter ihre Tagereisen, wie ihnen der HERR befahl, und sie lagerten sich in Refidim. Da hatte das Volk kein Wasser zu trinken. 2 Und sie haderten mit Mose und sprachen: Gib uns Wasser, dass wir trinken. Mose sprach zu ihnen: Was hadert ihr mit mir? Warum versucht ihr den HERRN? 3 Als aber dort das Volk nach Wasser dürstete, murrten sie wider Mose und sprachen: Warum hast du uns aus Ägypten ziehen lassen, dass du uns, unsere Kinder und unser Vieh vor Durst sterben lässt? 4 Mose schrie zum HERRN und sprach: Was soll ich mit dem Volk tun? Es fehlt nicht viel, so werden sie mich noch steinigen. 5 Der HERR sprach zu ihm: Tritt hin vor das Volk und nimm einige von den Ältesten Israels mit dir und nimm deinen Stab in deine Hand, mit dem du den Nil schlugst, und geh hin. 6 Siehe, ich will dort vor dir stehen auf dem Fels am Horeb. Da sollst du an den Fels schlagen, so wird Wasser herauslaufen, dass das Volk trinke. Und Mose tat so vor den Augen der Ältesten von Israel.

 

JOHANNES 4, 5 - 26 : 5 Da kam er in eine Stadt Samariens, die heißt Sychar, nahe bei dem Feld, das Jakob seinem Sohn Josef gab. 6 Es war aber dort Jakobs Brunnen. Weil nun Jesus müde war von der Reise, setzte er sich am Brunnen nieder; es war um die sechste Stunde. 7 Da kommt eine Frau aus Samarien, um Wasser zu schöpfen. Jesus spricht zu ihr: Gib mir zu trinken! 8 Denn seine Jünger waren in die Stadt gegangen, um Essen zu kaufen. 9 Da spricht die samaritische Frau zu ihm: Wie, du bittest mich um etwas zu trinken, der du ein Jude bist und ich eine samaritische Frau? Denn die Juden haben keine Gemeinschaft mit den Samaritern. – 10 Jesus antwortete und sprach zu ihr: Wenn du erkenntest die Gabe Gottes und wer der ist, der zu dir sagt: Gib mir zu trinken!, du bätest ihn und er gäbe dir lebendiges Wasser. 11 Spricht zu ihm die Frau: Herr, hast du doch nichts, womit du schöpfen könntest, und der Brunnen ist tief; woher hast du dann lebendiges Wasser? 12 Bist du mehr als unser Vater Jakob, der uns diesen Brunnen gegeben hat? Und er hat daraus getrunken und seine Kinder und sein Vieh. 13 Jesus antwortete und sprach zu ihr: Wer von diesem Wasser trinkt, den wird wieder dürsten; 14 wer aber von dem Wasser trinken wird, das ich ihm gebe, den wird in Ewigkeit nicht dürsten, sondern das Wasser, das ich ihm geben werde, das wird in ihm eine Quelle des Wassers werden, das in das ewige Leben quillt. 15 Spricht die Frau zu ihm: Herr, gib mir solches Wasser, damit mich nicht dürstet und ich nicht herkommen muss, um zu schöpfen! 16 Jesus spricht zu ihr: Geh hin, ruf deinen Mann und komm wieder her! 17 Die Frau antwortete und sprach zu ihm: Ich habe keinen Mann. Jesus spricht zu ihr: Du hast recht geantwortet: Ich habe keinen Mann. 18 Fünf Männer hast du gehabt, und der, den du jetzt hast, ist nicht dein Mann; das hast du recht gesagt. 19 Die Frau spricht zu ihm: Herr, ich sehe, dass du ein Prophet bist. 20 Unsere Väter haben auf diesem Berge angebetet, und ihr sagt, in Jerusalem sei die Stätte, wo man anbeten soll. 21 Jesus spricht zu ihr: Glaube mir, Frau, es kommt die Zeit, dass ihr weder auf diesem Berge noch in Jerusalem den Vater anbeten werdet. 22 Ihr wisst nicht, was ihr anbetet; wir wissen aber, was wir anbeten; denn das Heil kommt von den Juden. 23 Aber es kommt die Zeit und ist schon jetzt, in der die wahren Anbeter den Vater anbeten werden im Geist und in der Wahrheit; denn auch der Vater will solche Anbeter haben. 24 Gott ist Geist, und die ihn anbeten, die müssen ihn im Geist und in der Wahrheit anbeten. 25 Spricht die Frau zu ihm: Ich weiß, dass der Messias kommt, der da Christus heißt. Wenn dieser kommt, wird er uns alles verkündigen. 26 Jesus spricht zu ihr: Ich bin's, der mit dir redet;

 

 

 

 

NEDERLANDSE TAAL

 

EXODUS 17,  1 - 6 :  1 Vanuit de woestijn van Sin trok het hele volk van Israël verder, van de ene pleisterplaats naar de andere, volgens de aanwijzingen van de HEER. Toen ze hun tenten opsloegen in Refidim, bleek daar geen water te zijn om te drinken. 2 Ze maakten Mozes verwijten. ‘Geef ons te drinken, geef ons water!’ zeiden ze. Mozes zei: ‘Waarom maakt u mij verwijten? Waarom stelt u de HEER op de proef?’ 3 Maar omdat het volk daar hevige dorst leed, bleef het klagen. ‘Waarom hebt u ons uit Egypte weggevoerd?’ zeiden ze tegen Mozes. ‘Om ons van dorst te laten sterven, met onze kinderen en ons vee?’  4 Mozes riep luid de HEER aan. ‘Wat moet ik met dit volk beginnen?’ vroeg hij. ‘Er hoeft niet veel meer te gebeuren of ze stenigen mij!’ 5 De HEER antwoordde Mozes: ‘Ga samen met een aantal van de oudsten van Israël voor het volk uit. Neem de staf waarmee je op de Nijl hebt geslagen in je hand en ga op weg. 6 Ik zal je opwachten op de rots bij de Horeb. Als je op de rots slaat, zal er water uit stromen, zodat het volk te drinken heeft.’ Mozes deed dit, in het bijzijn van de oudsten van Israël.

 

JOHANNES 4, 5 - 26 :  5 Zo kwam hij bij de Samaritaanse stad Sichar, dicht bij het stuk grond dat Jakob aan zijn zoon Jozef gegeven had, 6 waar de Jakobsbron is. Jezus was vermoeid van de reis en ging bij de bron zitten; het was rond het middaguur. 7 Toen kwam er een Samaritaanse vrouw water putten. Jezus zei tegen haar: ‘Geef mij wat te drinken.’ 8 Zijn leerlingen waren namelijk naar de stad gegaan om eten te kopen. 9 De vrouw antwoordde: ‘Hoe kunt u, als Jood, mij om drinken vragen? Ik ben immers een Samaritaanse!’ Joden gaan namelijk niet met Samaritanen om. 10 Jezus zei tegen haar: ‘Als u wist wat God wil geven, en wie het is die u om water vraagt, zou u hém erom vragen en dan zou hij u levend water geven.’ 11 ‘Maar heer,’ zei de vrouw, ‘u hebt geen emmer, en de put is diep – waar wilt u dan levend water vandaan halen? 12 U kunt toch niet meer dan Jakob, onze voorvader? Hij heeft ons die put gegeven en er zelf nog uit gedronken, en ook zijn zonen en zijn vee.’ 13 ‘Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen,’ zei Jezus, 14 ‘maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.’ 15 ‘Geef mij dat water, heer,’ zei de vrouw, ‘dan zal ik geen dorst meer hebben en hoef ik ook niet meer hierheen te komen om water te putten.’ 16 Toen zei Jezus tegen haar: ‘Ga uw man eens roepen en kom dan weer terug.’ 17 ‘Ik heb geen man,’ zei de vrouw. ‘U hebt gelijk als u zegt dat u geen man hebt,’ zei Jezus, 18 ‘u hebt vijf mannen gehad, en degene die u nu hebt is uw man niet. Wat u zegt is waar.’ 19 Daarop zei de vrouw: ‘Nu begrijp ik, heer, dat u een profeet bent! 20 Onze voorouders vereerden God op deze berg, en bij u zegt men dat in Jeruzalem de plek is waar God vereerd moet worden.’ 21 ‘Geloof me,’ zei Jezus, ‘er komt een tijd dat jullie noch op deze berg, noch in Jeruzalem de Vader zullen aanbidden. 22 Jullie weten niet wat je vereert, maar wij weten dat wel; de redding komt immers van de Joden. 23 Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in geest en in waarheid. De Vader zoekt mensen die hem zo aanbidden, 24 want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in geest en in waarheid.’ 25 De vrouw zei: ‘Ik weet wel dat de messias zal komen’ (dat betekent ‘gezalfde’), ‘wanneer hij komt zal hij ons alles vertellen.’ 26 Jezus zei tegen haar: ‘Dat ben ik, degene die met u spreekt.

 

 

ENGLISH

 

EXODUS 17, 1 - 6 : 1 And all the congregation of the sons of Israel journeyed from the wilderness of Sin, after their journeys, according to the commandment of the LORD, and set up camp in Rephidim; and there was no water for the people to drink. 2  And the people chided with Moses and said, Give us water that we may drink. And Moses said unto them, Why chide ye with me? Why do ye tempt the LORD? 3  So the people thirsted there for water; and the people murmured against Moses and said, Why hast thou brought us up out of Egypt to kill us and our children and our livestock with thirst?

4  Then Moses cried unto the LORD, saying, What shall I do with this people? They are almost ready to stone me. 5  And the LORD said unto Moses, Go on before the people and take with thee of the elders of Israel and thy rod, with which thou didst smite the river take in thine hand and go. 6  Behold, I will stand before thee there upon the rock in Horeb, and thou shalt smite the rock, and water shall come out of it that the people may drink. And Moses did so in the sight of the elders of Israel.

 

JOHN 4, 5 – 26 : 5  Then he came to a city of Samaria, which is called Sychar, near to the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph. 6  Now Jacob’s well was there. Jesus, therefore, being wearied with his journey, sat thus on the well; and it was about the sixth hour. 7  There came a woman of Samaria to draw water; Jesus said unto her, Give me to drink. 8  (For his disciples were gone away unto the city to buy food.) 9  Then said the Samaritan woman unto him, How is it that thou, being a Jew, askest drink of me, who am a woman of Samaria? for the Jews have no dealings with the Samaritans. 10  Jesus answered and said unto her, If thou knewest the gift of God and who it is that saith to thee, Give me to drink, thou wouldest have asked of him, and he would have given thee living water. 11  The woman said unto him, Sir, thou hast nothing to draw with, and the well is deep; from where then hast thou that living water? 12  Art thou greater than our father Jacob, who gave us the well and drank thereof himself, and his sons and his cattle? 13  Jesus answered and said unto her, Whosoever drinks of this water shall thirst again, 14  but whosoever drinks of the water that I shall give him shall never thirst, but the water that I shall give him shall be in him a fountain of water springing up into eternal life. 15  The woman said unto him, Lord, give me this water, that I not thirst, neither come here to draw. 16  Jesus said unto her, Go, call thy husband and come here. 17  The woman answered and said, I have no husband. Jesus said unto her, Thou hast well said, I have no husband;

18  for thou hast had five husbands, and he whom thou now hast is not thy husband; this hast thou said with truth. 19  The woman said unto him, Lord, I perceive that thou art a prophet. 20  Our fathers worshipped in this mountain, and ye say that in Jerusalem is the place where it is necessary to worship. 21  Jesus said unto her, Woman, believe me, the hour comes when neither in this mountain nor in Jerusalem shall ye worship the Father. 22  Ye worship what ye know not; we worship what we know, for saving health is of the Jews. 23  But the hour comes, and now is, when the true worshippers shall worship the Father in spirit and in truth, for the Father seeks such to worship him. 24  God is a Spirit and those that worship him must worship him in spirit and in truth. 25  The woman said unto him, I know that the Messiah is to come, who is called the Christ; when he is come, he will declare unto us all things. 26  Jesus said unto her, I AM that speak unto thee.

 

 

 

ESPAÑOL

 

EXODO 17, 1 – 6  : Y toda la congregación de los hijos de Israel partió del desierto de Sin, por sus jornadas, al mandamiento del SEÑOR, y asentaron el campamento en Refidim; y no había agua para que el pueblo bebiera. 2  Y riñó el pueblo con Moisés, y dijeron: Danos agua que bebamos. Y Moisés les dijo: ¿Por qué reñís conmigo? ¿Por qué tentáis al SEÑOR? 3  Así que el pueblo tuvo allí sed de agua, y murmuró contra Moisés, y dijo: ¿Por qué nos hiciste subir de Egipto para matarnos de sed a nosotros, y a nuestros hijos y a nuestros ganados? 4  Entonces clamó Moisés al SEÑOR, diciendo: ¿Qué haré con este pueblo? De aquí a un poco me apedrearán. 5  Y el SEÑOR dijo a Moisés: Pasa delante del pueblo, y toma contigo de los ancianos de Israel; y toma también en tu mano tu vara, con que heriste el río, y ve: 6  He aquí que yo estoy delante de ti allí sobre la peña en Horeb; y herirás la peña, y saldrán de ella aguas, y beberá el pueblo. Y Moisés lo hizo así en presencia de los ancianos de Israel.

 

JUAN 4, 5 - 26 : 5  Vino, pues, a una ciudad de Samaria que se llamaba Sicar, junto a la heredad que Jacob dio a José su hijo. 6  Y estaba allí la fuente de Jacob. Pues Jesús, cansado del camino, así se sentó a la fuente. Era como la hora sexta. 7  Vino una mujer de Samaria a sacar agua; y Jesús le dice: Dame de beber. 8  (Porque sus discípulos habían ido a la ciudad a comprar de comer.) 9  Y la mujer samaritana le dice: ¿Cómo tú, siendo judío, me pides a mí de beber, que soy mujer samaritana? Porque los judíos no se tratan con los samaritanos. 10  Respondió Jesús y le dijo: Si conocieras el don de Dios, y quién es el que te dice: Dame de beber; tú pedirías de él, y él te daría agua viva. 11  La mujer le dice: Señor, no tienes con qué sacarla, y el pozo es hondo; ¿de dónde, pues, tienes el agua viva? 12  ¿Eres tú mayor que nuestro padre Jacob, que nos dio este pozo, del cual él bebió, y sus hijos, y sus ganados? 13  Respondió Jesús y le dijo: Cualquiera que bebiere de esta agua, volverá a tener sed; 14  mas el que bebiere del agua que yo le daré, para siempre no tendrá sed; sino que el agua que yo le daré, será en él una fuente de agua que salte para vida eterna. 15  La mujer le dice: Señor, dame esta agua, para que no tenga sed, ni venga acá a sacarla. 16  Jesús le dice: Ve, llama a tu marido, y ven acá. 17  Respondió la mujer, y le dijo: No tengo marido. Le dice Jesús: Bien has dicho: No tengo marido; 18  porque cinco maridos has tenido; y el que ahora tienes no es tu marido; esto has dicho con verdad. 19  Le dice la mujer: Señor, me parece que tú eres profeta. 20  Nuestros padres adoraron en este monte, y vosotros decís que en Jerusalén es el lugar donde es necesario adorar. 21  Le dice Jesús: Mujer, créeme, que la hora viene, cuando ni en este monte, ni en Jerusalén adoraréis al Padre. 22  Vosotros adoráis lo que no sabéis; nosotros adoramos lo que sabemos; porque la salud viene de los Judíos. 23  Mas la hora viene, y ahora es, cuando los verdaderos adoradores adorarán al Padre en Espíritu y en verdad; porque también el Padre tales adoradores busca que le adoren. 24  Dios es Espíritu; y los que le adoran, en Espíritu y en verdad es necesario que adoren. 25  Le dice la mujer: Sé que el Mesías (el Ungido) ha de venir, el cual se dice el Cristo; cuando él viniere nos declarará todas las cosas. 26  Le dice Jesús: Yo Soy, que hablo contigo.

 

 

 

PORTUGUÊS

 

EXODO 17, 1 - 6 :   1 Depois, toda a congregação dos filhos de Israel partiu do deserto de Sim pelas suas jornadas, segundo o mandamento do SENHOR, e acamparam em Refidim; e não havia ali água para o povo beber. 2  Então, contendeu o povo com Moisés e disse: Dá-nos água para beber. E Moisés lhes disse: Por que contendeis comigo? Por que tentais ao SENHOR? 3  Tendo, pois, ali o povo sede de água, o povo murmurou contra Moisés e disse: Por que nos fizeste subir do Egito para nos matares de sede, a nós, e aos nossos filhos, e ao nosso gado? 4  E clamou Moisés ao SENHOR, dizendo: Que farei a este povo? Daqui a pouco me apedrejarão. 5  Então, disse o SENHOR a Moisés: Passa diante do povo e toma contigo alguns dos anciãos de Israel; e toma na tua mão a tua vara, com que feriste o rio, e vai. 6  Eis que eu estarei ali diante de ti sobre a rocha, em Horebe, e tu ferirás a rocha, e dela sairão águas, e o povo beberá. E Moisés assim o fez, diante dos olhos dos anciãos de Israel.

 

JOAÕ 4, 5 – 26 :   5  Foi, pois, a uma cidade de Samaria, chamada Sicar, junto da herdade que Jacó tinha dado a seu filho José. 6  E estava ali a fonte de Jacó. Jesus, pois, cansado do caminho, assentou-se assim junto da fonte. Era isso quase à hora sexta. 7  Veio uma mulher de Samaria tirar água. Disse-lhe Jesus: Dá-me de beber. 8  Porque os seus discípulos tinham ido à cidade comprar comida. 9  Disse-lhe, pois, a mulher samaritana: Como, sendo tu judeu, me pedes de beber a mim, que sou mulher samaritana (porque os judeus não se comunicam com os samaritanos)? 10  Jesus respondeu e disse-lhe: Se tu conheceras o dom de Deus e quem é o que te diz: Dá-me de beber, tu lhe pedirias, e ele te daria água viva. 11  Disse-lhe a mulher: Senhor, tu não tens com que a tirar, e o poço é fundo; onde, pois, tens a água viva? 12  És tu maior do que Jacó, o nosso pai, que nos deu o poço, bebendo ele próprio dele, e os seus filhos, e o seu gado? 13  Jesus respondeu e disse-lhe: Qualquer que beber desta água tornará a ter sede, 14  mas aquele que beber da água que eu lhe der nunca terá sede, porque a água que eu lhe der se fará nele uma fonte de água a jorrar para a vida eterna. 15  Disse-lhe a mulher: Senhor, dá-me dessa água, para que não mais tenha sede e não venha aqui tirá-la. 16  Disse-lhe Jesus: Vai, chama o teu marido e vem cá. 17  A mulher respondeu e disse: Não tenho marido. Disse-lhe Jesus: Disseste bem: Não tenho marido, 18  porque tiveste cinco maridos e o que agora tens não é teu marido; isso disseste com verdade. 19  Disse-lhe a mulher: Senhor, vejo que és profeta. 20  Nossos pais adoraram neste monte, e vós dizeis que é em Jerusalém o lugar onde se deve adorar. 21  Disse-lhe Jesus: Mulher, crê-me que a hora vem em que nem neste monte nem em Jerusalém adorareis o Pai. 22  Vós adorais o que não sabeis; nós adoramos o que sabemos porque a salvação vem dos judeus. 23  Mas a hora vem, e agora é, em que os verdadeiros adoradores adorarão o Pai em espírito e em verdade, porque o Pai procura a tais que assim o adorem. 24  Deus é Espírito, e importa que os que o adoram o adorem em espírito e em verdade. 25  A mulher disse-lhe: Eu sei que o Messias (que se chama o Cristo) vem; quando ele vier, nos anunciará tudo. 26  Jesus disse-lhe: Eu o sou, eu que falo contigo.

 

 

Voir les commentaires

Textes bibliques du dimanche 10 mars 2013

10 Mars 2013, 08:34am

Publié par erf.narbonne@gmail.com

 

Les textes sont présentés en plusieurs langues :

 

       Prédicateur : Michel JAS


Culte suivi en début d'après-midi par le ciné-théo: projection du film d'Alain Resnais: "L'amour à mort"

Débat animé par Sylvie Queval

 

FRANÇAIS 

GENESE 50, 20 :  Vous aviez médité de me faire du mal : Dieu l’a changé en bien, pour accomplir ce qui arrive aujourd’hui, pour sauver la vie à un peuple nombreux.

 

MATTHIEU 10, 26 - 33 :  26  Ne les craignez donc point ; car il n’y a rien de caché qui ne doive être découvert, ni de secret qui ne doive être connu. 27  Ce que je vous dis dans les ténèbres, dites–le en plein jour ; et ce qui vous est dit à l’oreille, prêchez–le sur les toits. 28  Ne craignez pas ceux qui tuent le corps et qui ne peuvent tuer l’âme ; craignez plutôt celui qui peut faire périr l’âme et le corps dans la géhenne. 29  Ne vend–on pas deux passereaux pour un sou ? Cependant, il n’en tombe pas un à terre sans la volonté de votre Père. 30  Et même les cheveux de votre tête sont tous comptés. 31  Ne craignez donc point : vous valez plus que beaucoup de passereaux. 32  C’est pourquoi, quiconque me confessera devant les hommes, je le confesserai aussi devant mon Père qui est dans les cieux ;33  mais quiconque me reniera devant les hommes, je le renierai aussi devant mon Père qui est dans les cieux.


DEUTSCHE SPRACHE

GENESIS 50, 20 : Ihr gedachtet es böse mit mir zu machen, aber Gott gedachte es gut zu machen, um zu tun, was jetzt am Tage ist, nämlich am Leben zu erhalten ein großes Volk;

MATTHÄUS 10, 26 - 33 : 26 Darum fürchtet euch nicht vor ihnen. Es ist nichts verborgen, was nicht offenbar wird, und nichts geheim, was man nicht wissen wird. 27 Was ich euch sage in der Finsternis, das redet im Licht; und was euch gesagt wird in das Ohr, das predigt auf den Dächern. 28 Und fürchtet euch nicht vor denen, die den Leib töten, doch die Seele nicht töten können; fürchtet euch aber viel mehr vor dem, der Leib und Seele verderben kann in der Hölle. 29 Kauft man nicht zwei Sperlinge für einen Groschen? Dennoch fällt keiner von ihnen auf die Erde ohne euren Vater. 30 Nun aber sind auch eure Haare auf dem Haupt alle gezählt. 31 Darum fürchtet euch nicht; ihr seid besser als viele Sperlinge. 32 Wer nun mich bekennt vor den Menschen, den will ich auch bekennen vor meinem himmlischen Vater. 33 Wer mich aber verleugnet vor den Menschen, den will ich auch verleugnen vor meinem himmlischen Vater.

 

NEDERLANDSE TAAL

 GENESIS 50, 10 :  Bij Goren-Haätad aangekomen, ten oosten van de Jordaan, hieven ze een lange, aangrijpende rouwklacht aan. Zeven dagen lang liet Jozef om zijn vader treuren.

 MATTEÜS 10, 26 - 33 :  26 Wees dus niet bang voor hen. Want niets is verborgen dat niet onthuld zal worden en niets is geheim dat niet bekend zal worden. 27 Wat ik jullie in het duister zeg, spreek dat uit in het volle licht, en wat jullie in het oor gefluisterd wordt, schreeuw dat van de daken. 28 Wees niet bang voor hen die wel het lichaam maar niet de ziel kunnen doden. Wees liever bang voor hem die in staat is én ziel én lichaam om te laten komen in de Gehenna. 29 Wat kosten twee mussen? Zo goed als niets. Maar er valt er niet één dood neer als jullie Vader het niet wil. 30 Bij jullie zijn zelfs alle haren op je hoofd geteld. 31 Wees dus niet bang, jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen. 32 Iedereen die mij zal erkennen bij de mensen, zal ook ik erkennen bij mijn Vader in de hemel. 33 Maar wie mij verloochent bij de mensen, zal ook ik verloochenen bij mijn Vader in de hemel.

 

ENGLISH

 GENESIS 50, 20 : But as for you, ye thought evil against me; but God thought it out unto good, to bring to pass that which we see this day, to give life to many people.

 MATTHEW 10, 26 - 33 : 26  Fear them not therefore, for there is nothing covered that shall not be revealed, nor hid that shall not be known. 27  What I tell you in darkness, that speak ye in light, and what ye hear in the ear, that preach ye from the housetops. 28  And fear not those who kill the body but are not able to kill the soul, but rather fear him who is able to destroy both soul and body in hell. 29  Are not two sparrows sold for a farthing? And one of them shall not fall on the ground without your Father. 30  But the very hairs of your head are all numbered. 31  Fear ye not, therefore; ye are of more value than many sparrows. 32  Whosoever therefore shall confess me before men, him will I also confess before my Father who is in the heavens. 33  But whosoever shall deny me before men, him will I also deny before my Father who is in the heavens.

 

ESPAÑOL

 GENESIS 50, 20 : Vosotros pensasteis mal sobre mí, mas Dios lo pensó por bien, para hacer lo que vemos hoy, para dar vida a mucho pueblo.

 MATEO 10, 26 - 33 : 26  Así que, no los temáis; porque nada hay encubierto, que no haya de ser manifestado; ni oculto, que no haya de saberse. 27  Lo que os digo en tinieblas, decidlo en luz; y lo que oís al oído, predicadlo desde los terrados. 28  Y no temáis a los que matan el cuerpo, mas al alma no pueden matar; temed antes a aquel que puede destruir el alma y el cuerpo en el infierno. 29  ¿No se venden dos pajarillos por un cuarto? Con todo, ni uno de ellos cae a tierra sin vuestro Padre. 30  Pues aun vuestros cabellos están todos contados. 31  Así que, no temáis; más valéis vosotros que muchos pajarillos. 32  Cualquiera pues que me confesare delante de los hombres, le confesaré yo también delante de mi Padre que está en los cielos. 33  Y cualquiera que me negare delante de los hombres, le negaré yo también delante de mi Padre que está en los cielos.

 

PORTUGUÊS

 GENESIS 50, 20 :   Vós bem intentastes mal contra mim, porém Deus o tornou em bem, para fazer como se vê neste dia, para conservar em vida a um povo grande.

 MATEUS 10, 26 - 33 :   26  Portanto, não os temais, porque nada há encoberto que não haja de revelar-se, nem oculto que não haja de saber-se. 27  O que vos digo em trevas, dizei-o em luz; e o que escutais ao ouvido, pregai- o sobre os telhados. 28  E não temais os que matam o corpo e não podem matar a alma; temei, antes, aquele que pode fazer perecer no inferno a alma e o corpo. 29  Não se vendem dois passarinhos por um ceitil? E nenhum deles cairá em terra sem a vontade de vosso Pai. 30  E até mesmo os cabelos da vossa cabeça estão todos contados. 31  Não temais, pois; mais valeis vós do que muitos passarinhos. 32  Portanto, qualquer que me confessar diante dos homens, eu o confessarei diante de meu Pai, que está nos céus. 33  Mas qualquer que me negar diante dos homens, eu o negarei também diante de meu Pai, que está nos céus

 

____________________________________

*

Voir les commentaires

Lectures bibliques du dimanche 3 mars 2013

2 Mars 2013, 09:30am

Publié par erf.narbonne@gmail.com

 

Les textes sont présentés en plusieurs langues :

  

CULTE AVEC SAINTE CENE

 

       Prédicatrice : Joëlle ALMERAS

 

 

FRANÇAIS 

LUC 13, 1 - 9 : 1 En ce même temps, quelques personnes qui se trouvaient là racontaient à Jésus ce qui était arrivé à des Galiléens dont Pilate avait mêlé le sang avec celui de leurs sacrifices. 2  Il leur répondit : Croyez–vous que ces Galiléens fussent de plus grands pécheurs que tous les autres Galiléens, parce qu’ils ont souffert de la sorte ? 3  Non, je vous le dis. Mais si vous ne vous repentez, vous périrez tous également. 4  Ou bien, ces dix–huit personnes sur qui est tombée la tour de Siloé et qu’elle a tuées, croyez–vous qu’elles fussent plus coupables que tous les autres habitants de Jérusalem ? 5  Non, je vous le dis. Mais si vous ne vous repentez, vous périrez tous également. 6 Il dit aussi cette parabole : Un homme avait un figuier planté dans sa vigne. Il vint pour y chercher du fruit, et il n’en trouva point. 7  Alors il dit au vigneron : Voilà trois ans que je viens chercher du fruit à ce figuier, et je n’en trouve point. Coupe–le: pourquoi occupe–t–il la terre inutilement ? 8  Le vigneron lui répondit : Seigneur, laisse–le encore cette année ; je creuserai tout autour, et j’y mettrai du fumier.9  Peut–être à l’avenir donnera–t–il du fruit ; sinon, tu le couperas.

 

DEUTSCHE SPRACHE

LUKAS 13, 1 - 9 : 1 Es kamen aber zu der Zeit einige, die berichteten ihm von den Galiläern, deren Blut Pilatus mit ihren Opfern vermischt hatte. 2 Und Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Meint ihr, dass diese Galiläer mehr gesündigt haben als alle andern Galiläer, weil sie das erlitten haben? 3 Ich sage euch: Nein; sondern wenn ihr nicht Buße tut, werdet ihr alle auch so umkommen. 4 Oder meint ihr, dass die achtzehn, auf die der Turm in Siloah fiel und erschlug sie, schuldiger gewesen sind als alle andern Menschen, die in Jerusalem wohnen? 5 Ich sage euch: Nein; sondern wenn ihr nicht Buße tut, werdet ihr alle auch so umkommen. 6 Er sagte ihnen aber dies Gleichnis: Es hatte einer einen Feigenbaum, der war gepflanzt in seinem Weinberg, und er kam und suchte Frucht darauf und fand keine. 7 Da sprach er zu dem Weingärtner: Siehe, ich bin nun drei Jahre lang gekommen und habe Frucht gesucht an diesem Feigenbaum und finde keine. So hau ihn ab! Was nimmt er dem Boden die Kraft? 8 Er aber antwortete und sprach zu ihm: Herr, lass ihn noch dies Jahr, bis ich um ihn grabe und ihn dünge; 9 vielleicht bringt er doch noch Frucht; wenn aber nicht, so hau ihn ab.

  

NEDERLANDSE TAAL

LUCAS 13, 1 - 9 : 1 Er waren op dat moment ook enkele mensen aanwezig die hem vertelden over de Galileeërs van wie Pilatus het bloed vermengd had met hun offers. 2 Hij zei tegen hen: ‘Denken jullie dat die Galileeërs grotere zondaars waren dan alle andere Galileeërs, omdat ze dat ondergaan hebben? 3 Zeker niet, zeg ik jullie, maar als jullie niet tot inkeer komen, zul je allemaal op dezelfde wijze omkomen. 4 Of die achttien die stierven doordat de Siloamtoren op hen viel – denken jullie dat zij schuldiger waren dan alle andere mensen die in Jeruzalem wonen? 5 Zeker niet, zeg ik jullie, maar als jullie niet tot inkeer komen, zul je allemaal net zo sterven als zij.’ 6 Hij vertelde hun deze gelijkenis: ‘Iemand had een vijgenboom in zijn wijngaard geplant en ging kijken of de boom vrucht droeg, maar hij vond geen vijgen. 7 Hij zei tegen de wijngaardenier: “Al drie jaar kom ik kijken of die vijgenboom vrucht draagt, maar tevergeefs. Hak hem maar om, want hij dient tot niets en put alleen de grond uit.” 8 Maar de wijngaardenier zei: “Heer, laat hem ook dit jaar nog met rust, tot ik de grond eromheen heb omgespit en hem mest heb gegeven, 9 misschien zal hij dan het komende jaar vrucht dragen, en zo niet, dan kunt u hem alsnog omhakken.

 

ENGLISH 

LUKE 13, 1 - 9 : 1 There were present at the same time some that told him of the Galilaeans whose blood Pilate had mingled with his sacrifices. 2  And Jesus, answering, said unto them, Think ye that these Galilaeans suffered such things because they were greater sinners than all the other Galilaeans? 3  I tell you, No; but, except ye repent, ye shall all likewise perish. 4  Or those eighteen upon whom the tower in Siloam fell and slew them, think ye that they were greater debtors than all the other men that dwelt in Jerusalem? 5  I tell you, No; but, except ye repent, ye shall all likewise perish. 6 And He spoke this parable: A certain man had a fig tree planted in his vineyard, and he came and sought fruit upon it and found none. 7  Then he said unto the dresser of his vineyard, Behold, these three years I come seeking fruit on this fig tree and find none; cut it down; why does it cumber the ground? 8  And he, answering, said unto him, Lord, let it alone this year also until I shall dig about it and dung it, 9  and if it bears fruit, well; and if not, then after that thou shalt cut it down.

  

ESPAÑOL 

LUCAS 13, 1 – 9 : 1 Y en este mismo tiempo estaban allí unos que le contaban acerca de los galileos, cuya sangre Pilato había mezclado con sus sacrificios. 2  Y respondiendo Jesús, les dijo: ¿Pensáis que estos galileos, porque han padecido tales cosas, hayan sido más pecadores que todos los Galileos? 3  No, os digo; antes si no os enmendares, todos pereceréis igualmente. 4  O aquellos dieciocho, sobre los cuales cayó la torre en Siloé, y los mató, ¿pensáis que ellos fueron más deudores que todos los hombres que habitan en Jerusalén? 5  No, os digo; antes si no os enmendares, todos pereceréis asimismo. 6 Y dijo esta parábola: Tenía uno una higuera plantada en su viña, y vino a buscar fruto en ella, y no lo halló. 7  Y dijo al viñero: He aquí tres años ha que vengo a buscar fruto en esta higuera, y no lo hallo; córtala, ¿por qué ocupará aún la tierra? 8  El entonces respondiendo, le dijo: Señor, déjala aún este año, hasta que la excave, y la abone. 9  Y si hiciere fruto, bien; y si no, la cortarás después.

PORTUGUÊS
 LUCAS 13, 1 - 9 : 1 E, naquele mesmo tempo, estavam presentes ali alguns que lhe falavam dos galileus cujo sangue Pilatos misturara com os seus sacrifícios. 2  E, respondendo Jesus, disse-lhes: Cuidais vós que esses galileus foram mais pecadores do que todos os galileus, por terem padecido tais coisas? 3  Não, vos digo; antes, se vos não arrependerdes, todos de igual modo perecereis. 4  E aqueles dezoito sobre os quais caiu a torre de Siloé e os matou, cuidais que foram mais culpados do que todos quantos homens habitam em Jerusalém? 5  Não, vos digo; antes, se vos não arrependerdes, todos de igual modo perecereis. 6 ¶  E dizia esta parábola: Um certo homem tinha uma figueira plantada na sua vinha e foi procurar nela fruto, não o achando. 7  E disse ao vinhateiro: Eis que há três anos venho procurar fruto nesta figueira e não o acho; corta-a. Por que ela ocupa ainda a terra inutilmente? 8  E, respondendo ele, disse-lhe: Senhor, deixa-a este ano, até que eu a escave e a esterque; 9  e, se der fruto, ficará; e, se não, depois a mandarás cortar.

 

___________________________

*

Voir les commentaires

Texte biblique du dimanche 17 février 2013

16 Février 2013, 20:56pm

Publié par erf.narbonne@gmail.com

 

Les textes sont présentés en plusieurs langues :

 

ECOLE BIBLIQUE ET EVEIL BIBLIQUE PENDANT LE CULTE

 

       Prédicateur : Michel JAS

  

FRANÇAIS 

JEAN 8, 1 - 11 :  1 Et Jésus gagna le mont des Oliviers. 2  Dès le point du jour, il revint au temple et, comme tout le peuple venait à lui, il s’assit et se mit à enseigner. 3  Les scribes et les Pharisiens amenèrent alors une femme qu’on avait surprise en adultère et ils la placèrent au milieu du groupe. 4  « Maître, lui dirent–ils, cette femme a été prise en flagrant délit d’adultère. 5  Dans la Loi, Moïse nous a prescrit de lapider ces femmes–là. Et toi, qu’en dis–tu ? » 6  Ils parlaient ainsi dans l’intention de lui tendre un piège, pour avoir de quoi l’accuser. Mais Jésus, se baissant, se mit à tracer du doigt des traits sur le sol. 7  Comme ils continuaient à lui poser des questions, Jésus se redressa et leur dit : « Que celui d’entre vous qui n’a jamais péché lui jette la première pierre. » 8  Et s’inclinant à nouveau, il se remit à tracer des traits sur le sol. 9  Après avoir entendu ces paroles, ils se retirèrent l’un après l’autre, à commencer par les plus âgés, et Jésus resta seul. Comme la femme était toujours là, au milieu du cercle, 10  Jésus se redressa et lui dit : « Femme, où sont–ils donc ? Personne ne t’a condamnée ? » 11  Elle répondit : « Personne, Seigneur », et Jésus lui dit : « Moi non plus, je ne te condamne pas : va, et désormais ne pèche plus. »

 

DEUTSCHE SPRACHE 

JOHANNES 8, 1 - 11 : 1 Jesus aber ging zum Ölberg. 2 Und frühmorgens kam er wieder in den Tempel, und alles Volk kam zu ihm, und er setzte sich und lehrte sie. 3 Aber die Schriftgelehrten und Pharisäer brachten eine Frau, beim Ehebruch ergriffen, und stellten sie in die Mitte 4 und sprachen zu ihm: Meister, diese Frau ist auf frischer Tat beim Ehebruch ergriffen worden. 5 Mose aber hat uns im Gesetz geboten, solche Frauen zu steinigen. Was sagst du? 6 Das sagten sie aber, ihn zu versuchen, damit sie ihn verklagen könnten. Aber Jesus bückte sich und schrieb mit dem Finger auf die Erde. 7 Als sie nun fortfuhren, ihn zu fragen, richtete er sich auf und sprach zu ihnen: Wer unter euch ohne Sünde ist, der werfe den ersten Stein auf sie. 8 Und er bückte sich wieder und schrieb auf die Erde. 9 Als sie aber das hörten, gingen sie weg, einer nach dem andern, die Ältesten zuerst; und Jesus blieb allein mit der Frau, die in der Mitte stand. 10 Jesus aber richtete sich auf und fragte sie: Wo sind sie, Frau? Hat dich niemand verdammt? 11 Sie antwortete: Niemand, Herr. Und Jesus sprach: So verdamme ich dich auch nicht; geh hin und sündige hinfort nicht mehr.

 

NEDERLANDSE TAAL

JOHANNES 8, 1 - 11 :  1 Jezus ging naar de Olijfberg, 2 en vroeg in de morgen was hij weer in de tempel. Het hele volk kwam naar hem toe, hij ging zitten en gaf hun onderricht. 3 Toen brachten de schriftgeleerden en de farizeeën een vrouw bij hem die op overspel betrapt was. Ze zetten haar in het midden en 4 zeiden tegen Jezus: ‘Meester, deze vrouw is op heterdaad betrapt toen ze overspel pleegde. 5 Mozes draagt ons in de wet op zulke vrouwen te stenigen. Wat vindt u daarvan?’ 6 Dit zeiden ze om hem op de proef te stellen, om te zien of ze hem konden aanklagen. Jezus bukte zich en schreef met zijn vinger op de grond. 7 Toen ze bleven aandringen, richtte hij zich op en zei: ‘Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen naar haar werpen.’ 8 Hij bukte zich weer en schreef op de grond. 9 Toen ze dat hoorden gingen ze weg, een voor een, de oudsten het eerst, en ze lieten hem alleen, met de vrouw die in het midden stond. 10 Jezus richtte zich op en vroeg haar: ‘Waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?’ 11 ‘Niemand, heer,’ zei ze. ‘Ik veroordeel u ook niet,’ zei Jezus. ‘Ga naar huis, en zondig vanaf nu niet meer.’

 

ENGLISH

JOHN 8, 1 - 11 : 1 Jesus went unto the mount of Olives. 2  And early in the morning he came again into the temple, and all the people came unto him; and he sat down and taught them. 3  Then the scribes and Pharisees brought unto him a woman taken in adultery, and when they had set her in the midst, 4  they said unto him, Master, this woman was taken in adultery in the very act. 5  Now Moses in the law commanded us that such should be stoned, but what sayest thou? 6  This they said, tempting him, that they might be able to accuse him. But Jesus stooped down and with his finger wrote on the ground. 7  So when they continued asking him, he lifted himself up and said unto them, He that is without sin among you, let him be the first to cast a stone at her. 8  And again he stooped down and wrote on the ground. 9  And those who heard it, being convicted by their own conscience, went out one by one, beginning at the eldest even unto the last; and Jesus was left alone and the woman that had been in the midst. 10  Jesus, lifting himself up and seeing no one but the woman, said unto her, Woman, where are thine accusers? Has no one condemned thee? 11  And she said, No one, Lord. Then Jesus said unto her, Neither do I condemn thee; go and sin no more.

ESPAÑOL

JUAN 8, 1 - 11 : 1 Y Jesús se fue al monte de las Olivas. 2  Y por la mañana volvió al Templo, y todo el pueblo vino a él; y sentado él, les enseñaba. 3  Entonces los escribas y los fariseos le traen una mujer tomada en adulterio; y poniéndola en medio, 4  le dicen: Maestro, esta mujer ha sido tomada en el mismo hecho, adulterando; 5  y en la ley Moisés nos mandó apedrear a las tales. Tú pues, ¿qué dices? 6  Mas esto decían tentándole, para poder acusarle. Pero Jesús, inclinado hacia abajo, escribía en tierra con el dedo. 7  Y como perseveraban preguntándole, se enderezó, y les dijo: El que de vosotros esté sin pecado, sea el primero en arrojar la piedra contra ella. 8  Y volviéndose a inclinar hacia abajo, escribía en tierra. 9  Oyendo pues ellos esto (redargüidos de la conciencia), se salían uno a uno, comenzando desde los más viejos (hasta los postreros), y quedó solo Jesús, y la mujer que estaba en medio. 10  Y enderezándose Jesús, y no viendo a nadie más que a la mujer, le dijo: ¿Mujer, dónde están los que te acusaban? ¿Ninguno te ha condenado? 11  Y ella dijo: Señor, ninguno. Entonces Jesús le dijo: Ni yo te condeno; vete, y no peques más.

 

PORTUGUÊS 

JOÃO 8, 1 - 11 :   1 Y Jesús se fue al monte de las Olivas. 2  Y por la mañana volvió al Templo, y todo el pueblo vino a él; y sentado él, les enseñaba. 3  Entonces los escribas y los fariseos le traen una mujer tomada en adulterio; y poniéndola en medio, 4  le dicen: Maestro, esta mujer ha sido tomada en el mismo hecho, adulterando; 5  y en la ley Moisés nos mandó apedrear a las tales. Tú pues, ¿qué dices? 6  Mas esto decían tentándole, para poder acusarle. Pero Jesús, inclinado hacia abajo, escribía en tierra con el dedo. 7  Y como perseveraban preguntándole, se enderezó, y les dijo: El que de vosotros esté sin pecado, sea el primero en arrojar la piedra contra ella. 8  Y volviéndose a inclinar hacia abajo, escribía en tierra. 9  Oyendo pues ellos esto (redargüidos de la conciencia), se salían uno a uno, comenzando desde los más viejos (hasta los postreros), y quedó solo Jesús, y la mujer que estaba en medio. 10  Y enderezándose Jesús, y no viendo a nadie más que a la mujer, le dijo: ¿Mujer, dónde están los que te acusaban? ¿Ninguno te ha condenado? 11  Y ella dijo: Señor, ninguno. Entonces Jesús le dijo: Ni yo te condeno; vete, y no peques más.

 

____________________________

*

Voir les commentaires

Textes bibliques du dimanche 10 février 2013

10 Février 2013, 08:36am

Publié par erf.narbonne@gmail.com

 

Les textes sont présentés en plusieurs langues :

 

Culte à 10h30 et ciné-théo à 14h

       Prédicatrice : Sylvie QUEVAL

  

FRANÇAIS 

ESAÏE 6, 1 - 8 :  1 L’année de la mort du roi Ozias, je vis le Seigneur assis sur un trône très élevé, et les pans (de sa robe) remplissaient le temple. 2  Des séraphins se tenaient au–dessus de lui ; ils avaient chacun six ailes : deux dont ils se couvraient la face, deux dont il se couvraient les pieds, et deux (dont ils se servaient) pour voler. 3  Ils criaient l’un à l’autre et disaient : Saint, saint, saint est l’Éternel des armées ! Toute la terre est pleine de sa gloire ! 4  Les soubassements des seuils frémissaient à la voix de celui qui criait, et la Maison se remplit de fumée. 5 Alors je dis : Malheur à moi ! Je suis perdu, car je suis un homme dont les lèvres sont impures, j’habite au milieu d’un peuple dont les lèvres sont impures, et mes yeux ont vu le Roi, l’Éternel des armées. 6  Mais l’un des séraphins vola vers moi, (tenant) à la main une braise qu’il avait prise sur l’autel avec des pincettes. 7  Il en toucha ma bouche et dit : Ceci a touché tes lèvres ; ta faute est enlevée, et ton péché est expié. 8  J’entendis la voix du Seigneur, disant : Qui enverrai–je Et qui marchera pour nous ? Je répondis : Me voici, envoie–moi.

LUC 5, 1 – 11 : 1 Comme la foule se pressait autour de lui pour entendre la parole de Dieu, et qu’il se trouvait auprès du lac de Génésareth, 2  il vit au bord du lac deux petites barques, d’où les pêcheurs étaient descendus pour laver leurs filets. 3  Il monta dans l’une de ces barques, qui était à Simon, et il lui demanda de s’éloigner un peu de terre. Puis il s’assit, et de la barque il enseignait les foules. 4  Lorsqu’il eut cessé de parler, il dit à Simon : Avance en eau profonde, et jetez vos filets pour pêcher. 5  Simon lui répondit : Maître, nous avons travaillé toute la nuit sans rien prendre, mais, sur ta parole, je jetterai les filets. 6  L’ayant fait, ils prirent une grande quantité de poissons, et leurs filets se rompaient. 7  Ils firent signe à leurs compagnons qui étaient dans l’autre barque de venir les aider. Ils vinrent et remplirent les deux barques, au point qu’elles enfonçaient. 8  Quand il vit cela, Simon Pierre tomba aux genoux de Jésus et dit : Seigneur, éloigne–toi de moi parce que je suis un homme pécheur. 9  Car la frayeur l’avait saisi, lui et tous ceux qui étaient avec lui, à cause de la pêche qu’ils avaient faite. 10  Il en était de même de Jacques et de Jean, fils de Zébédée, les associés de Simon. Et Jésus dit à Simon : Sois sans crainte ; désormais tu seras pêcheur d’hommes. 11  Alors ils ramenèrent les barques à terre, laissèrent tout et le suivirent.

PSAUME 138 : 1 De David. Je te célèbre de tout mon cœur, Je psalmodie en la présence de Dieu. 2  Je me prosterne dans ton saint temple Et je célèbre ton nom, A cause de ta bienveillance et de ta vérité, Car tu as magnifié ta promesse par–delà toute renommée. 3  Le jour où je t’ai invoqué, tu m’as répondu, Tu m’as donné de la hardiesse, de la force à mon âme. 4  Tous les rois de la terre te célébreront, Éternel ! En entendant les paroles de ta bouche ; 5  Ils chanteront selon les directives de l’Éternel, Car la gloire de l’Éternel est grande. 6 L’Éternel est élevé : il voit ce qui est abaissé Et reconnaît de loin les arrogants. 7  Si je marche au milieu de la détresse, tu me fais vivre, Tu étends ta main sur la colère de mes ennemis, Et ta droite me sauve. 8  L’Éternel mène tout à bonne fin pour moi. Éternel, ta bienveillance (dure) à toujours, N’abandonne pas les œuvres de tes mains !

 

DEUTSCHE SPRACHE 

JESAJA 6, 1 - 8 : 1 In dem Jahr, als der König Usija starb, sah ich den Herrn sitzen auf einem hohen und erhabenen Thron und sein Saum füllte den Tempel. 2 Serafim standen über ihm; ein jeder hatte sechs Flügel: Mit zweien deckten sie ihr Antlitz, mit zweien deckten sie ihre Füße und mit zweien flogen sie. 3 Und einer rief zum andern und sprach: Heilig, heilig, heilig ist der HERR Zebaoth, alle Lande sind seiner Ehre voll! 4 Und die Schwellen bebten von der Stimme ihres Rufens und das Haus ward voll Rauch. 5 Da sprach ich: Weh mir, ich vergehe! Denn ich bin unreiner Lippen und wohne unter einem Volk von unreinen Lippen; denn ich habe den König, den HERRN Zebaoth, gesehen mit meinen Augen. 6 Da flog einer der Serafim zu mir und hatte eine glühende Kohle in der Hand, die er mit der Zange vom Altar nahm, 7 und rührte meinen Mund an und sprach: Siehe, hiermit sind deine Lippen berührt, dass deine Schuld von dir genommen werde und deine Sünde gesühnt sei. 8 Und ich hörte die Stimme des Herrn, wie er sprach: Wen soll ich senden? Wer will unser Bote sein? Ich aber sprach: Hier bin ich, sende mich!

LUKAS 5, 1 - 11 :  1 Es begab sich aber, als sich die Menge zu ihm drängte, um das Wort Gottes zu hören, da stand er am See Genezareth 2 und sah zwei Boote am Ufer liegen; die Fischer aber waren ausgestiegen und wuschen ihre Netze. 3 Da stieg er in eines der Boote, das Simon gehörte, und bat ihn, ein wenig vom Land wegzufahren. Und er setzte sich und lehrte die Menge vom Boot aus. 4 Und als er aufgehört hatte zu reden, sprach er zu Simon: Fahre hinaus, wo es tief ist, und werft eure Netze zum Fang aus! 5 Und Simon antwortete und sprach: Meister, wir haben die ganze Nacht gearbeitet und nichts gefangen; aber auf dein Wort will ich die Netze auswerfen. 6 Und als sie das taten, fingen sie eine große Menge Fische und ihre Netze begannen zu reißen. 7 Und sie winkten ihren Gefährten, die im andern Boot waren, sie sollten kommen und mit ihnen ziehen. Und sie kamen und füllten beide Boote voll, sodass sie fast sanken. 8 Als das Simon Petrus sah, fiel er Jesus zu Füßen und sprach: Herr, geh weg von mir! Ich bin ein sündiger Mensch. 9 Denn ein Schrecken hatte ihn erfasst und alle, die bei ihm waren, über diesen Fang, den sie miteinander getan hatten, 10 ebenso auch Jakobus und Johannes, die Söhne des Zebedäus, Simons Gefährten. Und Jesus sprach zu Simon: Fürchte dich nicht! Von nun an wirst du Menschen fangen. 11 Und sie brachten die Boote ans Land und verließen alles und folgten ihm nach.

PSALTER 138 :  Von David. Ich danke dir von ganzem Herzen, vor den Göttern will ich dir lobsingen. 2 Ich will anbeten vor deinem heiligen Tempel und deinen Namen preisen für deine Güte und Treue; denn du hast deinen Namen und dein Wort herrlich gemacht über alles. 3 Wenn ich dich anrufe, so erhörst du mich und gibst meiner Seele große Kraft. 4 Es danken dir, HERR, alle Könige auf Erden, dass sie hören das Wort deines Mundes; 5 sie singen von den Wegen des HERRN, dass die Herrlichkeit des HERRN so groß ist. 6 Denn der HERR ist hoch und sieht auf den Niedrigen und kennt den Stolzen von ferne. 7 Wenn ich mitten in der Angst wandle, so erquickest du mich und reckst deine Hand gegen den Zorn meiner Feinde und hilfst mir mit deiner Rechten. 8 Der HERR wird meine Sache hinausführen. /HERR, deine Güte ist ewig. Das Werk deiner Hände wollest du nicht lassen.

 

NEDERLANDSE TAAL

JESAJA 6, 1 - 8 :  1 In het sterfjaar van koning Uzzia zag ik de Heer, gezeten op een hoogverheven troon. De zoom van zijn mantel vulde de hele tempel. 2 Boven hem stonden serafs. Elk van hen had zes vleugels, twee om het gezicht en twee om het onderlichaam te bedekken, en twee om mee te vliegen. 3 Zij riepen elkaar toe: ‘Heilig, heilig, heilig is de HEER van de hemelse machten. Heel de aarde is vervuld van zijn majesteit.’ 4 Door het luide roepen schudden de deurpinnen in de dorpels, en de tempel vulde zich met rook. 5 Ik schreeuwde het uit: ‘Wee mij! Ik moet zwijgen, want ik ben een mens met onreine lippen, en ik leef te midden van een volk dat onreine lippen heeft. En nu heb ik met eigen ogen de koning, de HEER van de hemelse machten, gezien.’ 6 Toen nam een van de serafs met een tang een gloeiende kool van het altaar en vloog daarmee op mij af. 7 Hij raakte mijn mond ermee aan en zei: ‘Nu zijn je lippen gereinigd. Je schuld is geweken, je zonden zijn tenietgedaan.’ 8 Daarop hoorde ik de stem van de Heer zeggen: ‘Wie zal ik sturen? Wie kan namens ons gaan?’ Ik antwoordde: ‘Hier ben ik, stuur mij. 

LUCAS 5, 1 – 11 1 Toen hij eens aan de oever van het Meer van Gennesaret stond en het volk zich om hem verdrong om naar het woord van God te luisteren, 2 zag hij twee boten aan de oever van het meer liggen; de vissers waren eruit gestapt, ze waren bezig de netten te spoelen. 3 Hij stapte in een van de boten, die van Simon was, en vroeg hem een eindje van het land weg te varen; hij ging zitten en gaf de menigte onderricht vanuit de boot. 4 Toen hij was opgehouden met spreken, zei hij tegen Simon: ‘Vaar naar diep water en gooi jullie netten uit om vis te vangen.’ 5 Simon antwoordde: ‘Meester, de hele nacht hebben we ons ingespannen en niets gevangen. Maar als u het zegt, zal ik de netten uitwerpen.’ 6 En toen ze dat gedaan hadden, zwom er zo’n enorme school vissen in de netten dat die dreigden te scheuren. 7 Ze gebaarden naar de mannen in de andere boot dat die hen moesten komen helpen; nadat dezen bij hen waren gekomen, vulden ze de beide boten met zo veel vis dat ze bijna zonken. 8 Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op zijn knieën voor Jezus neer en zei: ‘Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens.’ 9 Hij was verbijsterd, net als allen die bij hem waren, over de enorme hoeveelheid vis die ze gevangen hadden; 10 zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten. Jezus zei tegen Simon: ‘Wees niet bang, voortaan zul je mensen vangen.’ 11 En nadat ze de boten aan land hadden gebracht, lieten ze alles achter en volgden hem

PSALMEN  138 : 1 Van David. Ik wil u loven met heel mijn hart, voor u zingen onder het oog van de goden, 2 mij buigen naar uw heilige tempel, uw naam loven om uw liefde en trouw: grote dingen hebt u beloofd, tot eer van uw naam. 3 Toen ik u aanriep, hebt u geantwoord, mij bemoedigd en gesterkt. 4 Laten alle koningen op aarde u loven, HEER, zij hebben de beloften uit uw mond gehoord. 5 Laten zij de wegen van de HEER bezingen: ‘Groot is de majesteit van de HEER. 6 De HEER is hoogverheven! Naar de nederige ziet hij om, de hoogmoedige doorziet hij van verre.’ 7 Al is mijn weg vol gevaren, u houdt mij in leven, u verdedigt mij tegen de woede van mijn vijanden, uw rechterhand brengt mij redding. 8 De HEER zal mij altijd beschermen. HEER, uw trouw duurt eeuwig, laat het werk van uw handen niet los.

ENGLISH

ISAIAH 6, 1 – 8 : 1 In the year that king Uzziah died I saw the Lord sitting upon a throne, high and lifted up, and his train filled the temple. 2  Above it stood the seraphims; each one had six wings; with two he covered his face, and with two he covered his feet, and with two he flew. 3  And one cried out unto another and said, Holy, holy, holy is the LORD of the hosts; the whole earth is full of his glory. 4  And the posts of the door moved at the voice of him that cried out, and the house was filled with smoke. 5 Then I said, Woe is me! for I am dead because I am a man of unclean lips, and I dwell in the midst of a people of unclean lips; for mine eyes have seen the King, the LORD of the hosts. 6  Then one of the seraphim flew unto me, having a live coal in his hand which he had taken with the tongs from off the altar: 7  And he laid it upon my mouth and said, Behold, this has touched thy lips; and it shall take away thy guilt, and thy sin shall be cleansed. 8  After this, I heard the voice of the Lord saying, Whom shall I send, and who will go for us? Then I answered, Here am I; send me.

LUKE 5, 1 - 11 :  1 And it came to pass that, as the people pressed upon him to hear the word of God, he stood by the lake of Gennesaret 2  and saw two ships that were by the shore of the lake, but the fishermen were gone out of them and were washing their nets. 3  And he entered into one of the ships, which was Simon’s, and prayed him that he would thrust out a little from the land. And he sat down and taught the people out of the ship. 4  Now when he had left speaking, he said unto Simon, Launch out into the deep and let down your nets for a catch. 5  And Simon answering said unto him, Master, we have toiled all the night and have taken nothing; nevertheless, at thy word I will let down the net. 6  And when they had done this, they inclosed a great multitude of fishes, and their net was breaking. 7  And they beckoned unto their partners, who were in the other ship, that they should come and help them. And they came and filled both the ships, so that they began to sink. 8  When Simon Peter saw it, he fell down on his knees before Jesus, saying, Depart from me, Lord, for I am a sinful man. 9  For he was overcome with fear, and all that were with him, at the catch of the fishes which they had taken; 10  and likewise James and John, the sons of Zebedee, who were partners with Simon. And Jesus said unto Simon, Fear not; from now on thou shalt catch men. 11  And when they had brought their ships to land, they forsook all and followed him.

PSALM 138 :  1 A Psalm of David. I will praise thee with my whole heart: before the gods I will sing praises unto thee. 2  I will worship the temple of thy holiness and praise thy name above thy mercy and thy truth; for thou hast made thy name to be magnificent and raised up thy spoken word above all things. 3  In the day when I called, thou didst answer me and strengthen me with strength in my soul. 4  All the kings of the earth shall praise thee, O LORD, when they hearken unto the spoken words from thy mouth. 5  Yea, they shall sing in the ways of the LORD: for great is the glory of the LORD. 6 For the LORD, who is high and lifted up, looks upon the humble, but the proud he does not know. 7  Though I walk in the midst of trouble, thou wilt revive me; thou shalt stretch forth thy hand against the wrath of my enemies, and thy right hand shall save me. 8  The LORD will perfect that which concerns me; thy mercy, O LORD, endures for ever; forsake not the works of thine own hands.

ESPAÑOL

ISAIAS 6, 1 – 8 : 1 En el año que murió el rey Uzías vi yo al Señor sentado sobre un trono alto y sublime, y sus faldas llenaban el templo. 2  Y encima de él estaban serafines; cada uno tenía seis alas; con dos cubrían sus rostros, con dos cubrían sus pies, y con dos volaban. 3  Y el uno al otro daba voces, diciendo: Santo, Santo, Santo, el SEÑOR de los ejércitos; toda la tierra está llena de su gloria. 4  Y los quiciales de las puertas se estremecieron con la voz del que clamaba; y la Casa se llenó de humo. 5 Entonces dije: ¡Ay de mí! que soy muerto; que siendo hombre inmundo de labios, y habitando en medio de pueblo que tiene labios inmundos, han visto mis ojos al Rey, el SEÑOR de los ejércitos. 6  Y voló hacia mí uno de los serafines, teniendo en su mano un carbón encendido, tomado del altar con unas tenazas; 7  y tocando con él sobre mi boca, dijo: He aquí que esto tocó tus labios, y quitará tu iniquidad, y tu pecado será limpiado. 8  Después oí la voz del Señor, que decía: ¿A quién enviaré, y quién irá por nosotros? Entonces respondí yo: Heme aquí, envíame a mí.

LUCAS 5, 1 - 11 : 1 Y aconteció, que estando él junto al lago de Genesaret, la multitud se agolpaba sobre él para oír la palabra de Dios. 2  Y vio dos barcos que estaban cerca de la orilla del lago; y los pescadores, habiendo descendido de ellos, lavaban sus redes.3  Y entrado en uno de estos barcos, el cual era de Simón, le rogó que lo desviara de tierra un poco; y sentándose, enseñaba desde el barco a la multitud. 4  Cuando cesó de hablar, dijo a Simón: Tira a alta mar, y echad vuestras redes para pescar. 5  Y respondiendo Simón, le dijo: Maestro, habiendo trabajado toda la noche, nada hemos tomado; mas en tu palabra echaré la red. 6  Y habiéndolo hecho, encerraron gran multitud de pescado, que su red se rompía. 7  E hicieron señas a los compañeros que estaban en el otro barco, que vinieran a ayudarles; y vinieron, y llenaron ambos barcos, de tal manera que se anegaban. 8  Lo cual viendo Simón Pedro, se derribó de rodillas a Jesús, diciendo: Apartate de mí, Señor, porque soy hombre pecador. 9  Porque temor le había rodeado, y a todos los que estaban con él, de la presa de los peces que habían tomado; 10  y asimismo a Jacobo y a Juan, hijos de Zebedeo, que eran compañeros de Simón. Y Jesús dijo a Simón: No temas; desde ahora tomarás hombres. 11  Y como llegaron a tierra los barcos, dejándolo todo, le siguieron. 

SALMO 138 : 1 De David. Te Alabaré con todo mi corazón; delante de los dioses te cantaré salmos. 2  Adoraré al templo de tu santidad, y alabaré tu Nombre sobre tu misericordia y tu verdad; porque has hecho magnífico tu Nombre, y has engrandecido tu dicho sobre todas las cosas. 3  El día que llamé, me respondiste; me fortaleciste con fortaleza en mi alma. 4  Te confesarán, oh SEÑOR, todos los reyes de la tierra, cuando oigan los dichos de tu boca. 5  Y cantarán en los caminos del SEÑOR, que la gloria del SEÑOR es grande. 6 Porque el alto SEÑOR mira al humilde; y al altivo no lo conoce. 7  Si anduviere yo por medio de la angustia, tú me vivificarás; contra la ira de mis enemigos extenderás tu mano, y tu diestra me salvará. 8  El SEÑOR cumplirá por mí; tu misericordia, oh SEÑOR, es para siempre; no dejarás la obra de tus manos.

 

PORTUGUÊS 

ISAIAS 6, 1 - 8 :  1 No ano em que morreu o rei Uzias, eu vi ao Senhor assentado sobre um alto e sublime trono; e o seu séquito enchia o templo. 2  Os serafins estavam acima dele; cada um tinha seis asas: com duas cobriam o rosto, e com duas cobriam os pés, e com duas voavam. 3  E clamavam uns para os outros, dizendo: Santo, Santo, Santo é o SENHOR dos Exércitos; toda a terra está cheia da sua glória.

4  E os umbrais das portas se moveram com a voz do que clamava, e a casa se encheu de fumaça. 5 Então, disse eu: ai de mim, que vou perecendo! Porque eu sou um homem de lábios impuros e habito no meio de um povo de impuros lábios; e os meus olhos viram o rei, o SENHOR dos Exércitos! 6  Mas um dos serafins voou para mim trazendo na mão uma brasa viva, que tirara do altar com uma tenaz; 7  e com ela tocou a minha boca e disse: Eis que isto tocou os teus lábios; e a tua iniqüidade foi tirada, e purificado o teu pecado. 8  Depois disso, ouvi a voz do Senhor, que dizia: A quem enviarei, e quem há de ir por nós? Então, disse eu: eis-me aqui, envia-me a mim.

LUCAS 5, 1 - 11 :  1 E aconteceu que, apertando-o a multidão para ouvir a palavra de Deus, estava ele junto ao lago de Genesaré. 2  E viu estar dois barcos junto à praia do lago; e os pescadores, havendo descido deles, estavam lavando as redes. 3  E, entrando num dos barcos, que era o de Simão, pediu-lhe que o afastasse um pouco da terra; e, assentando-se, ensinava do barco a multidão. 4  E, quando acabou de falar, disse a Simão: faze-te ao mar alto, e lançai as vossas redes para pescar. 5  E, respondendo Simão, disse-lhe: Mestre, havendo trabalhado toda a noite, nada apanhamos; mas, porque mandas, lançarei a rede. 6  E, fazendo assim, colheram uma grande quantidade de peixes, e rompia-se-lhes a rede. 7  E fizeram sinal aos companheiros que estavam no outro barco, para que os fossem ajudar. E foram e encheram ambos os barcos, de maneira tal que quase iam a pique. 8  E, vendo isso Simão Pedro, prostrou-se aos pés de Jesus, dizendo: Senhor, ausenta-te de mim, por que sou um homem pecador. 9  Pois que o espanto se apoderara dele e de todos os que com ele estavam, por causa da pesca que haviam feito, 10  e, de igual modo, também de Tiago e João, filhos de Zebedeu, que eram companheiros de Simão. E disse Jesus a Simão: Não temas; de agora em diante, serás pescador de homens. 11  E, levando os barcos para terra, deixaram tudo e o seguiram.

SALMOS 138 :  1 Eu te louvarei, SENHOR, de todo o meu coração; na presença dos deuses a ti cantarei louvores. 2  Inclinar-me-ei para o teu santo templo e louvarei o teu nome, pela tua benignidade e pela sua verdade; pois engrandeceste a tua palavra acima de todo o teu nome. 3  No dia em que eu clamei, me escutaste; alentaste-me, fortalecendo a minha alma. 4  Todos os reis da terra te louvarão, ó SENHOR, quando ouvirem as palavras da tua boca; 5  e cantarão os caminhos do SENHOR, pois grande é a glória do SENHOR. 6 Ainda que o SENHOR é excelso, atenta para o humilde; mas ao soberbo, conhece- o de longe. 7  Andando eu no meio da angústia, tu me revivificarás; estenderás a mão contra a ira dos meus inimigos, e a tua destra me salvará. 8  O SENHOR aperfeiçoará o que me concerne; a tua benignidade, ó SENHOR, é para sempre; não desampares as obras das tuas mãos.

 

________________________________________

*

Voir les commentaires

Textes bibliques du dimanche 3 février 2013

2 Février 2013, 09:34am

Publié par erf.narbonne@gmail.com

 

Les textes sont présentés en plusieurs langues :

 

CULTE A 10 H avec Sainte Cène

 

ASSEMBLEE GENERALE A 10 H 30 SUIVIE D’UN REPAS FRATERNEL

 

Prédicateur : Michel JAS

 

FRANCAIS

1 TIMOTHEE 5, 8 : Si quelqu’un n’a pas soin des siens et principalement de ceux de sa maison, il a renié la foi et est pire qu’un infidèle.

  

DEUTSCHE SPRACHE

1 TIMOTHEUS 5, 8 : Wenn aber jemand die Seinen, besonders seine Hausgenossen, nicht versorgt, hat er den Glauben verleugnet und ist schlimmer als ein Heide;


NEDERLANDSE TAAL 

1 TIMOTEÜS 5, 8 :  Wie niet voor de eigen familie zorgt, zelfs niet voor huisgenoten, heeft het eloof verloochend en is slechter dan een ongelovige.

 

ENGLISH 

1 TIMOTHY 5, 8 :  But if any provide not for his own and specially for those of his own house, he has denied the faith and is worse than an unbeliever.

 

 ESPAÑOL 

1 TIMOTEO 5, 8  : Pero si alguno no tiene cuidado de los suyos, y mayormente de los de su casa, la fe negó, y es peor que el que no creyó.

 

PORTUGUÊS 

1 TIMOTEO 5, 8 : Mas, se alguém não tem cuidado dos seus e principalmente dos da sua família, negou a fé e é pior do que o infiel.

__________________________________

*

Voir les commentaires

<< < 10 20 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 > >>